Henry Schut brengt speciaal eerbetoon aan overleden vader: ‘Pa maakte veel cirkels rond’

BARNEVELD Vandaag in ‘Vrogger’ een eerbetoon aan Jan Schut, die zaterdag 9 maart plotseling overleed op 72-jarige leeftijd. Verzorgd door zoon Henry, in de stijl van zijn vader. 

Een typisch jaren 50 plaatje. Pa groeide op aan de Essenerweg in Kootwijkerbroek. Hier is hij – in 1958 - met zijn ouders Jannie en Hermanus met de Sparta brommer op visite bij familie in Apeldoorn. Zoals gebruikelijk toen, in nette zondagse kleding. 

Het rietdekkersgilde Schut begon halverwege de 19e eeuw en liep vooralsnog door tot 2010. Dankzij de prachtige documentatie van pa ken ik hun namen en rugnummers. 04-07-1836 Hermanus Schut, 21-06-1866 Evert Schut, 29-09-1891  Jan Schut (tweede van links), 14-12-1926 Hermanus Schut (rechts), 19-09-1951 Jan Schut (tweede van rechts). Ik heb nog een jaar of 20 de tijd om deze reeks van 5 generaties Schut te laten oplopen tot 6. Pa staat hier met zijn vader en opa op de Schaapskooi in Hoog Buurlo (gehucht bij Apeldoorn). 

Pa was voorbestemd om rietdekker te worden. Het gebeurde niet direct, hij koos in eerste instantie voor een baan bij Koetsier Elektrotechniek in Kootwijkerbroek, waar hij later nog voor een paar jaar terugkeerde als programmeur en vertegenwoordiger in de automatisering. Zijn hart lag toch het meest bij het ambacht dat de generaties voor hem ook beoefenden en dus keerde hij terug op het dak. Op de foto zit hij in de bedrijfs(Volks)wagen van zijn vader, geflankeerd door zijn ouders. 

Koninginnedag in de sixties in Kootwijkerbroek, pa is een toverheks tijdens de jaarlijkse optocht. Het opschrift “k zal je pakke zei de toverheks” komt uit de hit “Katootje” van solisten uit de TV show “Doe ‘ns wat, meneer Sonneveld” van Wim Sonneveld uit 1962, met legendarische zinnetjes als “Een domi-dominee, een domi-dominee. En m’n zuster die heet Kee”. Pa staat op de oprit van zijn ouderlijk huis aan de Essenerweg 28. In de achtergrond is nog weinig te zien van wat later de Jan van der Heydenstraat zou worden. Dat is de straat waar mijn zusje en ik zijn opgegroeid. Onze ouders lieten daar eind jaren 70 een vrijstaande bungalow bouwen. Pa’s ouderlijk huis aan de Essenerweg ligt inmiddels aan een kruispunt. Lezersvraag 1: Welke straat maakte dat kruispunt compleet? 

Één van mijn vaders grote talenten was voetballen op hoog niveau. Hij maakte deel uit van dit kampioenselftal van SDVB dat in 1972 promoveerde naar de hoogste amateurklasse. Pa was overgekomen van VV Stroe, best een dingetje in die tijd. Want in Stroe hadden ze geen niveau, vonden ze in Barneveld. Toen pa, een meedogenloze verdediger, in een wedstrijd tegen Go Ahead Kampen sterspeler Henk Kiel, die te boek stond als beste amateurvoetballer van zijn tijd, zo in zijn zak had dat die in de rust werd gewisseld, kon hij niet meer stuk bij SDVB. Pa staat rechtsonder op de foto. Lezersvraag 2: wie is de man linksonder? Hij heeft twee landelijk bekende zoons. 

Na een paar jaar SDVB keerde pa (ook hier) terug op het oude nest. Hij hield van VV Stroe en VV Stroe hield van hem. Dit is het kampioensfeestje op 5 mei 1984 na een 2-0 zege op Terschuurse Boys. Promotie naar de 3e klasse was een feit. (Vlnr:) Peter ten Wolde, pa, Henk van de Brink en Ap Westeneng proosten met verzorger Cor “de witte tornado” Groen. Het apetrotse jochie op het scorebord ben ik.  

In bijna 50 jaar is op sommige plekken in de gemeente weinig veranderd. Dit is het huwelijk van pa en ma, bijna 49 jaar geleden. De voorkant van het gemeentehuis is anno 2024 bedekt met een ander likje verf maar is verder nog praktisch hetzelfde. Het gebouw in de rechterbovenhoek kennen velen nog als het postkantoor. Lezersvraag 3: wat voor soort kantoor is het nu? Voor iedereen die denkt dat pa en ma destijds enorme beroemdheden waren of een belachelijk grote vriendenkring hadden: het huwelijk was op donderdag 17 juli 1975, tijdens de Oud Veluwse Markt. 

Van trouwen tijdens de Oud Veluwse Markt tot er jaarlijks vrijwilliger zijn. Mijn lieve, energieke, enthousiaste, fanatieke papa maakte veel cirkels rond in zijn leven. Hier poseren pa en ma in 2017 in typisch Oud Veluwse klederdracht. De cirkel van zijn prachtige leven was wat ons betreft nog lang niet rond. Maar we moeten het ermee doen. Gelukkig hebben we de foto’s nog. En een onuitputtelijke bron aan verhalen, anekdotes, herinneringen. Net zo onuitputtelijk als pa zelf.  

‘WE HADDEN SAMEN ZOVEEL SCHIK MET VROGGER!’

,,Deze week kreeg ik mooie foto’s binnen en mijn eerste gedachte was ‘Die moet ik aan Jan Schut laten zien’. Helaas kan dat niet meer’’, zegt Jan Westeneng. Schut overleed zaterdag 9 maart op 72-jarige leeftijd aan een hartstilstand.

Sinds het najaar van 2020 verzorgden Jan en Jan de populaire historische rubriek Vrogger in de weekendbijlage van de Barneveldse Krant. ,,Tot die tijd kenden we elkaar nog niet persoonlijk, maar er was direct een klik’’, zegt Westeneng. ,,We deelden een grote passie voor oude foto’s en daarnaast was Jan gewoon een fijn persoon. Hij genoot van de kleine dingen en was altijd vriendelijk. Samen hadden we veel schik met Vrogger.’’

ONDERZOEK De ‘Jannen’ hadden voor Vrogger een duidelijke taakverdeling. Westeneng leverde de meeste foto’s voor de rubriek en Schut zorgde voor mooie digitale bestanden en verzorgde de lezersvragen en fotobijschriften. ,,Jan deed het meeste werk’’, vertelt de makelaar. ,,We genoten ervan om samen de juiste informatie te verzamelen. We vulden elkaar daarin aan: wat de één niet wist, wist de ander. En Jan ging - gedreven als hij was - ook graag op onderzoek uit.’’

INSCANNEN Als Jan Westeneng zijn collectie weer eens had uitgebreid met mooie, oude foto’s kon hij niet wachten om dit met zijn Vrogger-collega te delen. ,,Als ik Jan dan belde, was hij meestal al snel bij ons op kantoor, waar hij de laatste jaren kind aan huis was. ‘Hoe kom je hier nu weer aan?’, reageerde hij dan. Samen genoten we van de plaatjes en een bak koffie. Daarna nam Jan foto’s mee naar huis om in te scannen, zodat we de lezers van Vrogger konden laten meegenieten.’’

LEUKE REACTIES Beide mannen genoten van de populariteit van de rubriek. ,,Al die positieve reacties moedigen ons aan om nog veel meer afleveringen te verzorgen’’, zegt Westeneng. ,,’Wat is dit leuk’, zeiden we geregeld tegen elkaar.’’ Het overlijden van Jan Schut maakt een abrupt einde aan de succesvolle samenwerking. ,,De rubriek zal wellicht blijven, maar Vrogger zal voor mij nooit meer hetzelfde zijn. Jan is onvervangbaar. Ik ga hem missen!’’