Recht om de Hoek: Wij gaan scheiden: en het spaargeld van de kinderen dan?

Het is een open deur: een echtscheiding heeft grote gevolgen voor kinderen. Hoe komt de omgangsregeling eruit te zien? Wanneer zijn de kinderen bij wie? Wie betaalt de kosten van de kinderen? Een onderwerp waar je minder over hoort, maar wat toch regelmatig opspeelt in een scheiding, is de spaarrekening van de kinderen.

HOE ZIT HET MET DE BELASTING? Het eerste punt dat regelmatig aan de orde komt, is de vermogensbelasting over het spaargeld van de kinderen. Stel dat er drie kinderen zijn met elk € 10.000 spaargeld. Wanneer ouders gehuwd zijn, moeten zij deze € 30.000 opgeven in box III van hun aangifte inkomstenbelasting. Maar hoe zit dat na scheiding? Het antwoord is dat na scheiding elk van de ouders de helft van het spaargeld van de kinderen in de eigen belastingaangifte moet opgeven. Het maakt niet uit of een ouder ook daadwerkelijk bij het geld kan. Het feit dat hij het gezag heeft over een kind met geld, betekent dat dit invloed heeft op zijn aangifte Inkomstenbelasting.

MOET HET SPAARGELD WORDEN GEDEELD? Hoe moet het geld van een kind bij scheiding worden gezien? Moet het worden gedeeld tussen de ouders of is en blijft het van het kind? Het laatste is het geval. Het is het geld van het kind en ouders moeten daarvan afblijven. Ook na een scheiding. Als ouders geld opnemen van de rekening van hun kind, kan het kind, zodra het achttien jaar is, de opnames zelfs van de eigen ouders terugvorderen. Toch heb ik in de praktijk ook wel eens anders mee gemaakt. De rechter verwachtte toen heel veel gedoe van de spaarrekening van het kind. Er was al veel ruzie over geweest, bijvoorbeeld omdat een ouder geld opnam van de spaarrekening van het kind, terwijl de andere ouder het daar niet mee eens was. De rechter besliste toen dat het geld moest worden gesplitst en legde bij ieder van de ouders de verantwoordelijkheid neer om zijn of haar helft voor het kind te bewaren tot het 18 jaar oud zou zijn.

EN ALS HET TOCH WORDT         UITGEGEVEN? Wat regelmatig gebeurt, is dat één van de ouders, wanneer hij geld nodig heeft, toch geld gaat opnemen van de spaarrekening van de kinderen. Over zo’n situatie had de rechter in Rotterdam te oordelen op 1 december jl. (ECLi:NL:RBROT:2021:11963).

KINDERBIJSLAG De vader in deze zaak had € 5.750 opgenomen van de kinderrekening. Het ging hier om kinderbijslag die de ouders voor het kind hadden gespaard. Zij waren het er altijd over eens geweest dat dit geld voor het kind zou zijn als het achttien jaar oud zou zijn. De rechter is van mening dat de vader het geld moet terugstorten. Het opvallende is dat de rechtbank vindt dat deze terugstorting niet naar de spaarrekening van het kind moet plaatsvinden, maar naar de bankrekening van de moeder. De reden daarvoor is dat de vader toegang heeft en houdt tot de kinderrekening. 

De rechtbank kan niet uitsluiten dat het geld dat vader terugboekt, later ook weer door hem wordt opgenomen. Om die reden moet de vader het bedrag van € 5.750 op de rekening van de moeder voldoen. Bij haar wordt de verantwoordelijkheid neergelegd om dit bedrag op de achttiende verjaardag van het kind aan het kind ter beschikking te stellen. De rechtbank beslist ook dat de vrouw als het kind achttien is, bewijs moet laten zien aan de man dat zij het geld daadwerkelijk aan het kind ter beschikking heeft gesteld.

PRAKTISCH Kort samengevat ontstaan, bij een echtscheiding die escaleert, over veel onderwerpen discussies. Dus ook over de spaarrekening van de kinderen. Ik wens scheidende ouders van harte toe dat zij, bij een onderwerp dat zozeer het belang van hun kinderen raakt, hun eigen belang opzij kunnen zetten en de toekomst van hun kinderen centraal weten te stellen.