1,5meter gesprek: 'Samen komen wij er wel. Hou vol!'

BARNEVELD Aïcha Moussaoui, Samira Zerkouni, Noura Houllich en Jamilla Aaloul, Iman Aaloul en Maha Omar vormen samen de vrouwencommissie van de Marokkaanse vereniging en moskee An Noer (‘Het Licht’) in Barneveld. Hoe hebben zij de Ramadan in coronatijd beleefd en hoe vieren ze vandaag het Suikerfeest? 1,5-meter gesprek met zes Marokkaanse, Barneveldse vrouwen over Ramadan en Suikerfeest in coronatijd

Samira Zerkouni

Wat houdt het Suikerfeest in, voor moslims en voor u persoonlijk?
Eid ul-Fitr, in Nederland bekend als het Suikerfeest, is voor moslims een feestdag die vooral wordt gevierd met familie en vrienden. ’s Ochtends vindt er normaal gesproken een gezamenlijk gebed in de moskee plaats. Daarna worden familie en vrienden bezocht. Iedereen is feestelijk gekleed, er wordt uiteraard lekker gegeten en cadeaus worden uitgewisseld. En er wordt voedsel en kleding uitgedeeld aan minder bedeelden. Helaas lukt dit niet allemaal door de coronacrisis, maar sommige dingen kunnen wel, zoals delen met minder bedeelden.

Wat gaat u zaterdag tijdens het Suikerfeest doen?
Maha: Ondanks de corona-situatie proberen we er een leuke dag van te maken. Terwijl er op zo’n dag in normale omstandigheden veel mensen zijn die op bezoek komen of bij wie je zelf op bezoek gaat, zal dat dit jaar minder het geval zijn.
Wij zullen het gebed thuis gezamenlijk bidden met het gezin. Daarna ontbijten we samen en wellicht gaan een paar voor ons belangrijke mensen bezoeken, met anderhalve meter afstand.

Was het tijdens de corona-periode moeilijker dan andere jaren in de ramadanmaand?
Iman: Normaal is de maand Ramadan een maand waar we vaak bij familie of vrienden gezamenlijk onze vasten verbreken. Dit jaar was dat niet mogelijk door de 'anderhalve meter' en 'maximaal drie personen'-huisregel. Ook worden er normaal gezamenlijke iftars (maaltijden bij het verbreken van het vasten, red.) georganiseerd door bijvoorbeeld onze moskee, 'moskee An noer'. Helaas hebben we dat dit jaar ook moeten cancelen.

Wat voor oplossingen hebben jullie bedacht om juist in deze tijd contact te houden met familie en vrienden?
Noura: Heel veel videobellen, whatsappen. Zo hebben wij als familie, vrienden en kennissen dagelijks contact. En vooral door het videobellen voelt het ook echt alsof je bij elkaar bent.

Hoe kijk je terug op de Ramadan?
Samira: Het is een andere Ramadan dan we gewend zijn. Normaal zouden we elke avond met familie en vrienden het vasten verbreken. Dit jaar zag het er echter anders uit. Toch kijk ik terug op een mooie maand van bewustwording die je een andere kijk geeft op het leven. We moeten dankbaar zijn met wat we hebben.

Hoe voel je je over de coronacrisis die nu gaande is?
Samira: We zijn nu een aantal maanden verder en ik begin langzamerhand te wennen aan de anderhalvemeterregel. Maar ik ben bang dat we er zeker nog niet zijn. Alleen samen kunnen we hier doorheen komen, door creatief na te denken en elkaar op een positieve manier te benaderen en vooral vriendelijk tegen elkaar te zijn. Alleen op deze manier kunnen we er het beste van maken en komen we hier gezond doorheen.

Welke gevolgen heeft de coronacrisis voor je werk?
Samira: We werken allemaal vanuit huis. Daardoor heb je minder contact met je cliënten, dat geeft wel afstand. Je mist ook je collega’s om je heen.
Gelukkig kunnen we ook met hen beeldbellen, waardoor je toch contact hebt met elkaar.
Aïcha: Het is tijdens de coronacrisis misschien nog wel drukker dan voorheen op mijn werk. Het werk in deze crisis vraagt veel aanpassingen van ons. Het betekent in ieder geval vooral thuiswerken. In twee maanden tijd ben ik een halve dag op kantoor geweest voor dingen die ik niet vanuit huis kon doen.

En voor je omgeving (familie, gezin, thuisfront)?
Aïcha: In mijn omgeving is het heel verschillend. Dierbaren die in de zorg werken, kunnen uiteraard niet vanuit huis werken. Zij staan dag in dag uit klaar om in de ouderenzorg, gehandicaptenzorg of in een ziekenhuis mensen te verzorgen, zoals voorheen. Soms met verkoudheidsklachten. Er zijn ook mensen in mijn omgeving die tijdelijk niet konden werken, zoals in de horeca.

Hoe ziet een werkdag er nu voor jou uit?
Aïcha: Een werkdag bestaat voor mij in deze tijd uit thuiswerken vanachter de laptop en veel ‘vergaderingen’ via faciliteiten als ‘Teams’ of ‘Zoom’ en telefonische overlegjes. En als de drukte het toelaat een ‘bel-lunchwandeling’ met collega’s, om ook het sociale aspect niet uit het oog te verliezen.

Hoe ga je om met de maatregelen die door de regering zijn genomen?
Imen: Het was even wennen om veel dingen niet meer te kunnen of mogen doen, maar ook daaraan ga je wennen. Je houd je automatisch aan de ‘anderhalve meter’ en de andere vastgestelde regels.

Welke dingen kun je niet meer doen die je eerst wel deed?
Samira: In deze heilige maand, de Ramadan, zouden we veel tijd doorbrengen in onze moskee An Noer in Barneveld en zouden we druk bezig zijn met het organiseren van iftars en benefieten. We zouden elke dag gezamenlijke bidden.
Er zal dit jaar geen bijeenkomst zijn op het Suikerfeest in de moskee, wat normaal gebruikelijk is. Gelukkig hebben we een creatieve manier gevonden om toch in contact te blijven met de moskee door livestreams te organiseren. Zo kan je vanuit je woonkamer toch in connectie zijn met de moskee en de gemeenschap.

Heeft u al vakantieplannen?
Maha: Ik had vakantieplannen voor de zomer. Voordat de corona echt opspeelde wilde ik tickets gaan boeken, maar ik ben het toen gelukkig gaan afwachten. Nu staat alles stil qua vakantieplannen. Ik wacht rustig af hoe alles gaat lopen. Tot die tijd is het creatief omgaan met je vrije tijd. Voor de zomervakantie moet ik nog bedenken hoe ik dit ga indelen.

Wat mis je het meest in deze tijden van sociale isolatie?
Maha: Het contact met anderen en gezelligheid met vriendinnen. Eigenlijk de simpele dingen, zoals afspreken en samen lunchen. Dat mis ik het meest in deze tijd.

Hoe gaan de komende weken er voor jou uitzien?
Maha: De komende weken houd ik me vooral bezig met afstuderen, stage en tussendoor werk ik erbij. Ik hoop dat beetje bij beetje het normale leven weer opgestart kan worden.

Wat is jouw advies aan de inwoners van de gemeente Barneveld in deze tijden?
Noura: Blijf je aan de anderhalve meter afstand-regel houden. Werk zoveel mogelijk thuis, als het kan. Samen komen wij er wel. Hou vol!

Zijn er ook nog positieve dingen die je meeneemt uit deze tijden van crisis?
Samira: Ja, de momenten met mijn gezin. We hebben veel tijd met elkaar doorgebracht, dat is erg fijn. Je wordt je ervan bewust wat nou echt belangrijk is in het leven. Dat je vooral tevreden moet zijn en dat het allerbelangrijkste je gezondheid is.

Wat ga je als eerst doen als alles weer als vanouds is?
Jamila: Zodra het vliegverkeer weer normaal is, zou ik graag naar mijn moeder willen gaan die momenteel in Marokko verblijft. En weer op bezoek gaan bij familieleden die ik al heel lang niet heb gezien door de coronacrisis.

Met welk muzieknummer wilt u anderen een hart onder de riem steken?
Het nummer van Maher Zain, de Arabische Enrique Iglesias, met de titel Insha Allah, wat betekent ‘Met Gods wil’. Met Gods wil komen we uit deze coronacrisis. Bid en heb hoop en wees er vooral voor elkaar.