Aat Karens (74) blijft huwelijken sluiten: ‘De geraniums laten we op de markt staan’

BARNEVELD Steeds meer 67-plussers kiezen ervoor om te blijven werken, niet in de laatste plaats omdat het hen jong en fit houdt. Aat Karens is als 74-jarige nog trouwambtenaar. ,,Bezig blijven vind ik heel fijn.’’

Aat Karens uit Barneveld moet er nog niet aan denken om achter de geraniums te gaan zitten. ,,Die laten we op de markt staan.” De 74-jarige trouwambtenaar noemt het een voorrecht - ,,soms zelfs een klein wondertje” - dat hij op zijn leeftijd nog zo energiek is. ,,Mijn vrouw en ik zeggen wel eens tegen elkaar: ons past dankbaarheid dat de Heere God ons de gezondheid en kracht geeft om te kunnen doen wat we doen.” 

ONDERWIJS

Aat werd geboren in Zoetermeer en verhuisde na zijn huwelijk naar het Zeeuwse Goes, waar hij als leraar werkte. In 1977 vertrok hij met zijn gezin naar Barneveld om te gaan werken bij het Van Lodenstein College in Amersfoort, waar hij tot conrector werd benoemd. ,,Mijn hart lag altijd in het onderwijs en ik zou er zo weer voor kiezen”, vertelt Aat. Toen hij in 2012 met pensioen mocht, was de destijds 63-jarige nog lang niet klaar met werken. Toch besloot hij de school te verlaten. ,,Je moet niet blijven tot je half opgebrand bent”, zegt hij daarover. ,,Als het mooi is, moet je afscheid nemen en ruimte maken voor jongere mensen met nieuwe visies.” 

DIPLOMA-UITREIKING

De laatste jaren combineerde Aat zijn carrière in het onderwijs met zijn werk als trouwambtenaar, waarvoor hij vijftien jaar geleden gevraagd werd. ,,Zelf had ik daar eigenlijk nooit aan gedacht, maar ik ben blij dat ik toen ‘ja’ heb gezegd.” Als leraar en later conrector was Aat het gewend om voor een grote groep mensen te spreken. ,,Na een half jaar als trouwambtenaar had ik een soort eye-opener en dacht ik: een huwelijk heeft wel wat weg van een diploma-uitreiking. De blije gezichten, de fotograaf, de bloemen. Er zijn zoveel parallellen.” 

Deze week sloot de Barnevelder zijn 415e huwelijk. Ondanks het hoge aantal blijft elk huwelijk speciaal voor hem: ,,Het is prachtig werk om te doen en elk huwelijk is weer anders. Ik houd ervan om naast het plechtige ook een vleugje humor toe te voegen aan mijn toespraak.” 

Als trouwambtenaar sluit Aat zo’n vijfentwintig tot dertig huwelijken per jaar. Daarnaast werkt hij al elf jaar als vrijwilliger bij het Deputaatschap voor Israël. ,,Het Deputaatschap zet zich in voor het Joodse volk, om hen te bereiken met het Evangelie en om hulp te bieden.” Zelf ging hij ook een aantal keer naar Israël en geeft hij regelmatig voorlichtingsbijeenkomsten, bijvoorbeeld op seniorenmiddagen, jeugdverenigingen of scholen. ,,Daarbij duiden we ons werk in Nazareth, maar ook in landen als Oekraïne en Moldavië, met beelden en verhalen. Ook dit vind ik prachtig werk. Laatst vroeg ik me af: stel dat mijn energie minder wordt en ik moet kiezen tussen het trouwambtenaarschap of mijn vrijwilligerswerk, wat zou ik dan kiezen? Daar kon ik geen antwoord op geven, ik vind beide nog zo mooi om te doen.”

AANPAKKER

Die keuze hoopt hij voorlopig nog uit te kunnen stellen. ,,Ik voel me nog vitaal, zowel lichamelijk als geestelijk.” Zijn werk helpt daarbij, denkt hij: ,,Door te blijven denken, schrijven en spreken houd ik mijn geest gezond. Daarnaast is beweging natuurlijk ook belangrijk.” 

Zo zit Aat nog regelmatig op de hometrainer en gaat hij graag wandelen of fietsen met zijn vrouw. ,,En ik geniet enorm van mijn kinderen en kleinkinderen. Bewust tijd inplannen voor de mensen om me heen vind ik heel belangrijk.” 

Uit zijn vele andere hobby’s blijkt maar weer eens dat stilzitten niets voor hem is: ,,Ik mag ook graag tuinieren, lezen en kokkerellen. Bezig blijven vind ik heel fijn, ik ben altijd een aanpakker geweest.”