SSS is over de hoge drempel

BARNEVELD De volleyballers van Bielderman Koetsier/SSS sloten een uiterst bewogen week af met een eervolle nederlaag tegen Orion: 1-3 (25-22, 16-25, 21-25, 22-25). Voor aanvang van het duel, dat volledig in het teken stond van de veel te vroeg overleden Olaf Ratterman, vormden de spelers een hart om de sympathieke trainer een laatste eer te bewijzen.

Peter Pos

Spelen in de geest van Olaf, dat was het doel van de spelers van SSS. Om dat te kunnen doen moest er eerst over de drempel gestapt worden. ,,Dat was een hele hoge drempel’’, benadrukte aanvoerder Cas Abraham. ,,Ik ben heel blij dat we er voor gekozen hebben om vandaag te spelen en niet nog een week gewacht hebben.”
,,Hadden we nog een week gewacht, dan weet ik niet of we weer dit hoge niveau gehaald zouden hebben’’, vervolgde de 21-jarige passer/loper uit Barneveld. ,,Ook al hebben we verloren. Het was superleuk om deze wedstrijd te spelen.”
Met Hans Seubring als interim-coach startte SSS voortvarend aan het duel. De eerste set werd knap gewonnen. Tot 10-12 ging het in de tweede set ook nog gelijk op, daarna leek de energie uit de ploeg weg te ebben.
In de derde set stond SSS bij 15-14 nog aan de goede kant van de score, daarna was er telkens een kleine achterstand en bleef het tot 20-22 spannend. Ook in de vierde set ging het zo. Tot 20-22 zat een vijfsetter er nog in, maar trok Orion - waar de Barneveldse broers Markus en Stijn Held spelen - toch aan het langste einde.
Bij SSS maalde niemand om de nederlaag. Abraham: ,,Het resultaat was vandaag niet het belangrijkste. Tijdens een time out zei ik nog dat ik ons nog nooit zo goed had zien spelen. Dan kijk je al snel terug naar degene die dit voor elkaar heeft gekregen en dit bij ons los heeft gemaakt. Jammer dat Olaf er niet bij is geweest, maar hij heeft er wel voor gezorgd dat we zo gespeeld hebben.”
Er viel zaterdagavond een menig traantje. Dat was ook niet zo verwonderlijk. Olaf Ratterman was altijd een en al positiviteit. De klik met de jonge spelersgroep was heel groot. Na de minuut stilte moest Niek Bakker nog even getroost woorden door teammanager Guido Meijs.
,,Ik had het op dat moment even heel zwaar en dan is het fijn om even iemand vast te pakken’’, verborg de talentvolle middenaanvaller zijn emoties niet. ,,Vooraf vraag je voor jezelf af hoe het zal zijn zonder Olaf. Je weet dat je die eerste wedstrijd zonder hem een keer moet spelen.”
,,Ook al focus je je heel erg op de wedstrijd zelf, je denkt toch steeds aan Olaf’’, vervolgt Bakker. ,,Ik wilde heel graag spelen en het is fijn dat we het nu gehad hebben. We kwamen er meteen goed in en hadden veel plezier met zijn allen.”
,,Het was sowieso vooral heel lekker dat we eindelijk weer een wedstrijd konden spelen na zo’n lange tijd en deze omstandigheden. We zijn niet weggeveegd en konden goed meespelen met Orion. Fijn dat we over de drempel gestapt zijn.”