Het Groene Vingertje: Hij komt, hij komt

Hij komt, hij komt! Over iets minder dan een maand. We hebben dus nog even. Ik vind het Sinterklaasfeest kneuterig. En ik word blij van alle kinderen die er zo op en top van kunnen genieten. Voor Lev, die graag voorbereid wil zijn, was het de afgelopen jaren ook een stressvol feest. Want wat zit er in die pakjes? Hoe vaak krijg ik een cadeautje in mijn schoen? Hoeveel zijn het er op pakjesavond? En is het wat ik gevraagd heb? Vindt Sinterklaas mij wel lief (want alleen dan krijg je cadeautjes zeggen ze)? Hoe sluipt Piet naar binnen? En zo verder. En dan nog het Sinterklaasjournaal vlak voor het slapen. Lieve help. 

SPANNING Alle spanning halen we er daarom zoveel mogelijk vanaf. Het klinkt saai om te weten wanneer je schoen gevuld wordt en wat er ongeveer in zit, maar voor hem brengt dit rust. Vorig jaar hadden we hem ook maar gelijk verteld dat Sint en Piet gewoon twee verklede mensen zijn om van ál die vragen af te zijn. Dat maakt het echt niet minder leuk en bijzonder voor hem en het maakt ons geen loeder-ouders. Want als Sint en Piet voor zijn neus staan, zijn het gewoon… Sint en Piet! En zijn ze nog steeds bijzonder.

STRESS Met zo’n zelfde stress heb ik ieder jaar ook te maken. Want, die cadeautjes! Hoeveel gaan we er geven? Wat gaan we geven? Is dit niet belachelijk veel? Gaan we ons huis nog meer vullen met rotzooi? Ik vind het lastig niet in de verleiding te komen om eens zo’n kartonnen schoorsteen aan te schaffen of gezellige slingers, staat zo gezellig. En al die leuke schoencadeautjes, toe maar, nog één extra. 

TE LAAT Vorig jaar begon ik te laat. Ik belandde op het web en bij de Kruidvat. M’n mandje stopte ik vol met kansloze, vooral plastic schoenkadootjes. Ik begon redelijk op tijd met de wat grotere kadootjes voor pakjesavond. Maar dit verzamelde ik niet op één vaste plek (story of my life) en ik schrok de avond van tevoren van de asociale hoeveelheid (pff, wat een luxe). 

Dit jaar gaat het anders. Ik begin ruim van tevoren (nu!) en stel mijzelf een maximum voor het aantal kadootjes per kind op pakjesavond. Vier. Het worden vooral cadeautjes waarvan ik vind dat ze die nog goed kunnen gebruiken. Een nieuwe toverstaf voor Isah, grote krijtjes voor Eden en een overall voor Lev waar hij uit is gegroeid. En ook iets van hun lijstje. 

Ik ga het zoveel mogelijk tweedehands aanschaffen, want dat doe ik altijd met speelgoed, zolang ik er de tijd maar voor heb. Voor Eden verpak ik ook nog de autogarage die op zolder ligt. Die leuke schoorsteen kunnen we dit jaar van Kapla of een oude doos maken. Nog wat raam-tekeningen en knutsels. Prima! 

SCHOENCADEAUTJE En alleen in het weekend krijgen de kinderen een schoencadeautje. Dat zal voornamelijk iets lekkers zijn. Kom maar op met dat feest! Misschien lijk ik meer op Lev dan ik dacht. Voorbereiding geeft rust. En minder zooi.