Iris is advocaat op de Zuidas: ‘Rust platteland is niets voor mij’
19 november 2022 om 07:14 Mensen Tips van de redactieLUNTEREN/AMSTERDAM De Lunterse Iris Vlastuin (24) is opgegroeid op de boerderij, maar woont en werkt tegenwoordig in Amsterdam. Als advocaat op de Zuidas en met de reuring en kansen die de hoofdstad biedt, ziet ze zichzelf niet snel teruggaan.
,,Sinds april huren mijn vriend Cas en ik een appartement op de Westelijke Eilanden in het centrum van Amsterdam. We woonden al een tijdje samen in Utrecht, maar kregen de kans om naar de hoofdstad te verhuizen. Na zes jaar Utrecht was ik klaar voor een nieuw avontuur. Amsterdam is een grotere stad met meer mogelijkheden. Ook had ik zin in een stad met veel verschillende soorten mensen. In Utrecht wonen erg veel studenten.”
STUDIEKEUZE
Iris is begin dit jaar afgestudeerd en in juli beëdigd tot advocaat. ,,Ik heb in februari de master Informatierecht aan de Universiteit van Amsterdam afgerond. Daarvoor heb ik een bachelor Rechtsgeleerdheid gedaan in Utrecht. Binnen het recht ben ik gespecialiseerd in het intellectueel eigendomsrecht en het privacyrecht. Ik vind dit erg interessante onderwerpen, omdat je daarmee vooral bezig bent met nieuwe technologieën en innovatieve bedrijven.”
Iris was in eerste instantie niet van plan om rechten te studeren. ,,Ik heb eerst een aantal maanden de studie Algemene Sociale Wetenschappen (ASW) gevolgd. Dit was ik al jaren van plan, want de studie sloot goed aan op het vak maatschappijwetenschappen. Dit was één van mijn lievelingsvakken op de middelbare school. De studie ASW bleek helaas te stoffig, daarom ben ik na een paar maanden gestopt. De rest van dat jaar heb ik als uitzendkracht gewerkt in de horeca in Amsterdam, waarbij ik op allerlei plekken terecht kwam. Van bedrijfsfeestjes tot bruiloften. Dat vond ik een superleuke tijd. Ik wilde het volgende collegejaar wél weer gaan studeren. Daarom deed ik een studiekeuzetest, waaruit de keuze voor rechten volgde.’’
BOEK GESCHREVEN VOOR SCHOLIEREN
Tijdens de bachelor Rechtsgeleerdheid kwam ze op het idee om middelbare scholieren te vertellen over haar studie. ,,Het leek me leuk om hen voorlichting te geven over rechten. Daarvoor nam ik contact op met mijn oud-docent maatschappijwetenschappen Marco Veldman op het Johannes Fontanus College (JFC). We kwamen vrij snel tot de conclusie dat het vak rechten überhaupt mist in het curriculum van middelbare scholen. Veldman is zelf mede-oprichter van ‘Seneca Burgerschap’, een lesmethode die onder meer het JFC gebruikt voor de vakken maatschappijleer en maatschappijwetenschappen. Hij vroeg of ik een inleidend boek over rechten wilde schrijven. Nog die zelfde avond begon ik een opzet voor dit boek uit te werken. Uiteindelijk heb ik er ruim twee jaar over gedaan. Het schrijven combineerde ik met studeren en werken. Het boek ‘Een Kennismaking met het Recht’ is in mei van dit jaar gepubliceerd.”
Volgens Iris is het belangrijk dat scholieren kennis maken met het recht. ,,Sommige leerlingen weten niet dat ze in een democratie leven. Een basisbegrip van wat het recht is, welke functie het heeft en welke rechten je hebt, kan heel erg helpen om een goede deelnemer aan de samenleving te zijn.”
(lees verder onder de foto)
Iris met JFC-docent maatschappijwetenschappen Marco Veldman tijdens de uitreiking van het door haar geschreven boek ‘Een Kennismaking met het Recht’. -Privéfoto
DE BOERDERIJ
Sinds de start van haar studententijd woont Iris in de Randstad, maar daarvoor heeft ze altijd in het buitengebied van Lunteren gewoond. ,,Ik ben opgegroeid op de boerderij. We hebben daar verschillende soorten dieren gehad, maar mijn vader is voornamelijk kippenboer. Ik heb wel eens meegeholpen, maar ik heb minder passie voor de dieren dan hij. Het is nooit in mij opgekomen om dat werk ook te gaan doen. Ik zag mijzelf meer als een type voor een kantoorbaan. Omdat ik in het buitengebied woonde, was ik daarom vaak te vinden in de meer bewoonde wereld. Ik vind het fijn om met mensen en reuring omringd te zijn. Dat heeft me in de stad altijd aangetrokken en dat is ook één van de redenen dat ik nu in Amsterdam woon. Op het platteland wonen en die rust daar is niet aan mij besteed. Het enige wat ik daarvan mis, is mijn familie. Mijn ouders, twee zusjes en broertje wonen nog altijd daar.”
ADVOCAAT OP DE ZUIDAS
Haar ‘gedroomde kantoorbaan’ heeft ze inmiddels. ,,Ik werk nu ruim een half jaar bij advocatenkantoor Freshfields Bruckhaus Deringer op de Zuidas.” Iris kan niet veel vertellen over de inhoud van haar werk, omdat ze als advocaat een geheimhoudingsplicht heeft. Wel vertelt ze wat ze aantrekkelijk vindt aan haar baan. ,,Dat heeft heel erg te maken met onderwerpen die dagelijks in de media komen. Alles wat je op het nieuws ziet, raakt op een bepaalde manier wel aan het recht. Daarnaast denk ik dat mijn winnaarsmentaliteit een rol speelt. Ik ben vrij fanatiek en ik wil ook winnen. Dat zijn denk ik wel eigenschappen die passen bij een advocaat.”
DRUK LEVEN
Op de vraag of ze het nooit te druk vindt, antwoordt Iris: ,,Ik vind druk zijn juist fijn. Mijn grootste angst is dat ik me ga vervelen. Het leidende advies van mijn familie als ik weer thuiskom, is ook altijd: ‘Doe je het een beetje rustig aan?’. Tegelijk kan ik een moment van rust wel steeds meer waarderen. Zo heb ik verschillende grote reizen gemaakt naar Thailand, Cambodja, Mexico, Guatemala en Belize. Dit deed ik veelal met vriendinnen of mijn vriend, maar in Mexico reisde ik een deel alleen. Dat vond ik het allerleukste wat ik ooit heb gedaan. Los van het geweldige land leerde ik heel veel over mezelf. Ik kwam erachter dat ik introverter ben dan ik dacht. Ik vond het vaak fijn om alleen te zijn. Daar moet je echt je best voor doen, want je ontmoet ontzettend veel leuke mensen. Maar ik vond het heerlijk om volledig mijn eigen ding te doen en met niemand rekening te hoeven houden.”
(Lees verder onder de foto)
In Angkor Wat in Cambodja met vriend Cas, augustus 2019. - Privéfoto
STUDENTENLEVEN
Dat Iris in het dagelijks leven toch graag de drukte opzoekt, blijkt ook wanneer ze vertelt over haar studententijd. ,,Direct toen ik in Utrecht kwam wonen, ben ik lid geworden van studentenvereniging Unitas S.R.. Ik had op de middelbare school nog nooit van studentenverenigingen gehoord. Ik kwam ermee in aanraking tijdens de Utrechtse Introductie Tijd (UIT), een introductieweek voor eerstejaarsstudenten om de stad en het studentenleven te leren kennen. De begeleiders van mijn groepje - papa’s en mama’s voor studenten - waren lid van Unitas, waardoor we veel op de vereniging waren.”
,,Als lid van Unitas bouwde ik een heel nieuw leven op. Ik was vaak op de sociëteit - het verenigingsgebouw - te vinden en leerde veel nieuwe mensen kennen. Elke doordeweekse avond had ik wel iets te doen. Zo waren er meerdere keren per week borrelavonden en kreeg ik een jaarclub. Dat was een groepje meiden die in hetzelfde jaar lid zijn geworden als ik. Met hen at ik elke dinsdagavond. Daarnaast kwam ik in een huis te wonen van en naast de vereniging, wat ik deelde met veertien huisgenoten. Dat was erg gezellig. Er was altijd iemand thuis en we deden veel dingen samen. Je bent dus nooit alleen. Of mijn studie eronder geleden heeft?” Lachend: ,,Laat ik zeggen dat ik vooral in het begin vaker de keuze maakte om te borrelen dan te studeren. Maar toen ik wat ouder werd, werd het borrelen steeds vaker vervangen door studeren in de bibliotheek.”
(Lees verder onder de foto)
Iris (in het midden met roze trui) met haar jaarclub van de studentenvereniging tijdens de beklimming van de Acatenango-vulkaan in Guatemala, afgelopen zomer. -Privéfoto
VELUWSE NUCHTERHEID
Ondanks dat ze graag in de stad is, moest Iris in het begin toch wennen aan het studentenleven. ,,De overstap van Lunteren naar Utrecht was lastig. Ik had het gevoel alsof ik in twee werelden leefde. Wanneer ik op de studentenvereniging was, had ik het gevoel dat ik daar niet honderd procent op mijn plek was. Maar wanneer ik terug was in de omgeving van Barneveld voelde ik me daar niet thuis. Dat veranderde gelukkig na een tijdje. Als je ouder wordt, ontwikkel je steeds meer je eigen identiteit. Ik kon mezelf meer los zien van die twee werelden.”
Iris vertelt dat ze in Utrecht vooral de Veluwse nuchterheid en besef van realiteit miste. ,,Op de vereniging was ik voor het overgrote deel omringd met mensen die uit een welgesteld milieu komen. Dat is natuurlijk geen reëel beeld van de werkelijkheid. Het is geen vanzelfsprekendheid dat je ouders allebei hebben gestudeerd en lid zijn geweest van een studentenvereniging. Toen ik nog op het JFC in Barneveld zat, ontmoette ik wat dat betreft mensen uit allerlei inkomensgroepen. Bij een studentenvereniging leef je meer in een bubbel van hoogopgeleiden.”
Toch mist ze in Lunteren en Barneveld ook dingen uit de stad. ,,In een grotere stad hebben mensen toch vaak een ruimere blik op de wereld, waarbij niet het hele leven zich afspeelt binnen de provincie. Daarnaast zijn mensen in de stad meer met zichzelf bezig dan met wat de buren aan het uitspoken zijn.’’
(Lees verder onder de foto)
Bezoek aan Parijs in mei dit jaar. Privéfoto
ZORGEN
Ze wil de komende jaren graag in Amsterdam blijven wonen, maar maakt zich soms zorgen of dat kan. ,,Ik ben wel eens bang dat ik hier geen huis kan kopen of in ieder geval niet het huis dat ik zou willen. In vergelijking met Barneveld betaal je in de hoofdstad ook veel meer geld per vierkante meter. Ik besef wel dat ik bevoorrecht ben dat ik er nu überhaupt woon. En dat ik een goede baan heb waarmee ik dagelijks kan rondkomen en leuke dingen kan doen. Ik denk dat sommige generatiegenoten het best moeilijk hebben met alle onzekerheid rondom de woning- en klimaatcrisis, de hoge inflatie en de oorlog tussen Rusland en Oekraïne. Veel studenten zijn gaan studeren met het leenstelsel en veel uitwonende studenten hebben erg hoge studieschulden.”
VRIENDEN MIDDELBARE SCHOOL
Iris komt tegenwoordig nog maar weinig in Barneveld en Lunteren. ,,Er wonen nog wel wat vrienden en die spreek ik af en toe. Bijzonder is wel dat ik de laatste tijd steeds meer oude vrienden van de middelbare school zie. Op het JFC had ik een hecht groepje vrienden, maar door het studeren zwakte het contact met hen af. We zaten allemaal op een roze wolk van onze studententijd. Nu iedereen wat meer gesetteld is, merk ik dat we weer meer naar elkaar toetrekken. Ik denk toch dat de vriendenbanden die je aangaat op de middelbare school heel sterk zijn. Je hebt veel meegemaakt samen, in een periode waarin je jezelf heel erg vormt. Dat gaat nooit meer weg.”
Door Else Marie Vonk
PASPOORT
Naam: Iris Vlastuin
Leeftijd: 24 jaar
Opgegroeid in: Lunteren
Woont in: Amsterdam
Opleiding: Vwo (Johannes Fontanus College), bachelor Rechtsgeleerdheid (Universiteit Utrecht), master Informatierecht (Universiteit van Amsterdam)
Werk: Advocaat bij advocatenkantoor Freshfields Bruckhaus Deringer op de Zuidas in Amsterdam
Tips voor een (zater)dagje in Amsterdam: Start je dag met een koffietje bij Toki of Uncommon, struinen op de Noordermarkt, daarna doorrollen naar Café Thijssen, dineren en wijn drinken bij Café Parlotte, Gertrude of Toscanini en dansen tot de zon opkomt in club De School (DS) of in Shelter.
TWINTIGERS - Freelance-journalist Else Marie Vonk (23) uit Otterlo behaalde haar havo- en vwo-examen op het Johannes Fontanus College in Barneveld. Ze woont nu in Amsterdam en is bijna klaar met de master journalistiek aan de Vrije Universiteit. Ze is benieuwd hoe het haar oud-schoolgenoten is vergaan. Voor de Barneveldse Krant zoekt ze hen op en vraagt de ‘collega-twintigers’ het hemd van het lijf.
Lees ook het interview met Joëll Hendriks: ‘Extra spannende tijd met vriendin in Rusland’