Binnenkijken bij Jan en Marja: ‘Ons interieur mag wel een beetje apart zijn’

19 november 2022 om 07:28 Wonen Tips van de redactie

TERSCHUUR Geen standaard witte muren, maar veel kleur en grote foto’s: zo ziet het ‘landelijk chique’ interieur van Marja en Jan Braker eruit. Na drie jaar verbouwen is hun woning in Terschuur ,,eindelijk” af. ,,Het is hier fantastisch wonen.”

Aan de buitenkant doet niets vermoeden dat de witte, karakteristieke woning van Jan (56) en Marja Braker (54) vroeger een winkel huisvestte. Aan het interieur is dat evenmin af te lezen, totdat je in de keuken de trap naar beneden neemt en uitkomt in een kleine kelder. ,,Hier lagen vroeger de kazen”, zegt Marja, die net rechtop kan staan in de lage, donkere ruimte. Voordat ze de stellingen langs de wand overschilderden, waren de ronde afdrukken van de kazen nog zichtbaar. Nu staat er klassiek Delfts Blauw-servies.

Het pand aan de Rijksweg stamt uit 1944 en bestond lange tijd uit een kaaswinkel, een schuur en een woongedeelte. ,,Omdat de muren aan de buitenkant verschillende kleuren hadden?, leken het eerst nog drie aparte huisjes”, blikt Marja terug. Daar kon het stel drie jaar geleden doorheen kijken: ,,We vielen vooral voor de ligging en de ruimte eromheen.” 

(Lees verder onder de foto)

Vroeger huisvestte het karakteristieke pand een kaaswinkel. - Pauw Media

Destijds woonde Marja, die zelf uit Leusden komt, met haar man Jan in zijn geboortestad Amersfoort. Hun drie paarden (,,we hebben altijd paarden gehad”) stonden in een pension. ,,Zeven jaar lang zochten we naar een betaalbare woning met genoeg ruimte. Deze woning heeft die ruimte en ligt ook nog precies tussen Amersfoort en Nijkerk in, waar we twee eigen kapsalons hebben.” 

OUD EN VERVALLEN De twee ruilden hun strakke nieuwbouwwoning in voor een ,,oud en vervallen” pand. ,,Alles moest gedaan worden: de woonkamer was knalblauw, de keuken felgeel met een rood fornuis erin en overal lagen verschillende vloeren. Nu loopt de visgraatvloer door het hele huis, zelfs tot in de badkamer - die we ook flink onder handen hebben genomen. Daarnaast hebben we onder meer een bijkeuken gemaakt en op de bovenverdieping een ‘kledingkamer’ ingericht.” De verbouwing namen Marja en Jan volledig voor eigen rekening. ,,We startten in de coronatijd, toen onze kapsalons door de lockdown gesloten waren. Het enige voordeel daarvan was dat we extra tijd hadden voor de verbouwing. Dat de bouwmarkten ook gesloten waren, maakte het wel iets lastiger.”

(Lees verder onder de foto)

De visgraatvloer loopt door het hele huis. - Pauw Media

,,We deden alles stukje voor stukje. Toen we de slaapkamer onder handen namen, sliepen we in de woonkamer. Zo hebben we telkens in een andere ruimte geslapen”, lacht Marja. Wat de inrichting betreft waren zij en Jan het gelukkig snel eens. ,,We hebben dezelfde stijl en houden allebei van een beetje apart”, zegt Jan, die zelf lange tijd in de bouw heeft gewerkt. De taakverdeling was dan ook duidelijk: ,,Zij deed de inrichting en ik het klussen.” 

Inspiratie vond Marja voornamelijk online, zoals bij de webshops van woonwinkels. Op de vraag hoe ze haar interieurstijl zou omschrijven, denkt ze even na. ,,Landelijk chic, denk ik. We vonden het leuk om de landelijke sfeer van het huis te behouden en houden niet van heel strak, maar tegelijkertijd heeft het wel wat moderns.” 

WARME JAS ,,Daarbij houden we van warmte”, vervolgt ze. ,,De buitenkant hebben we wit geschilderd, maar binnen mag het interieur als een warme jas aanvoelen. Daarom kozen we niet voor standaard witte muren, maar voor kleur.” 

Zo zijn de muren in onder meer de woonkamer, badkamer en slaapkamer bedekt met stoffen behang van het merk Arte. ,,In de badkamer hebben we gekozen voor een waterafstotende variant. Het is wat prijziger, maar staat wel heel chic.” Een andere interieurfavoriet van Marja: ,,opgeblazen” foto’s. Zoals de grote koeienfoto in de bijkeuken. ,,Die zorgt voor veel sfeer.” De blauwe verlichting die in de bijkeuken langs het plafond loopt, komt uit de koker van haar man.

(Lees verder onder de foto)

In de bijkeuken zorgt een grote koeienfoto voor sfeer. - Pauw Media

Nog zo’n sfeermaker: het klassieke haardje in de woonkamer. ,,We vonden het eerst maar een lelijk ding”, geeft Marja toe. ,,En wilden het zo snel mogelijk weghalen. We hadden al een moderne haard uitgezocht, maar helaas waren we iets sneller dan verwacht door ons budget heen - de bak en stallen voor de paarden hadden prioriteit.” Dus zagen ze af van hun aankoop en lieten het oude haardje staan. ,,Toen we het kacheltje voor het eerst zagen branden, vonden we het eigenlijk best een leuk ding. Nu hebben we er veel schik mee, ‘s avonds zitten we heerlijk met een glas wijn bij een knisperend vuurtje. Dat is niet alleen gezellig, maar scheelt ook in de energiekosten.”

(Lees verder onder foto)

,,We hebben samen heel wat gereisd en zijn in veel Afrikaanse landen geweest.” - Pauw Media

De Afrikaanse invloeden, zoals de maskers en stenen giraffennekken in de woonkamer, verwijzen naar hun verre reizen. ,,We hebben samen heel wat gereisd en zijn in veel Afrikaanse landen geweest.”

GEEN HEIMWEE Hoewel de verbouwing er nu ,,eindelijk” op zit, is de woning wat het stel betreft nog niet helemaal af: ,,Dat is het nooit”, zegt Jan lachend. ,,Een deel van de bovenverdieping moet nog gebeuren, maar dat heeft geen haast.” Heimwee naar hun nieuwbouwwoning in Amersfoort hebben de twee niet. ,,Het is fantastisch wonen hier.” Daar sluit zijn vrouw zich bij aan: ,,Onze vrienden deden soms wat lacherig over onze verhuizing naar het ‘eenzame’ Terschuur, maar de buurt is juist best hecht en het contact is persoonlijker. Zo werden we tijdens onze eerste Koningsdag hier - toen we in lockdown zaten - verrast met een lekkere ontbijtbox, bezorgd door de oranjevereniging. Zoiets gebeurt in de stad niet zo snel.” 

Toch sluiten Marja en Jan niet uit dat ze ooit nog zullen verhuizen. ,,Het leek hier zo groot, maar in het voorjaar krijgen we er een veulen bij en hebben we eigenlijk net iets meer ruimte nodig voor de paarden. Wie weet verhuizen we ooit nog naar een huis met een groter stuk grond, maar voorlopig zitten we hier goed.” 

door Lieke van der Made