Peter Molemaker bij zijn 'Zwarte Parel'.
Peter Molemaker bij zijn 'Zwarte Parel'. Pauw Media

Barnevelder voer in 2021 liefst 2021 kilometer in kano

17 januari 2022 om 14:42 Overig

BARNEVELD Peter Molemaker krijgt er maar geen genoeg van. De Barnevelder heeft als liefhebberij het kanovaren en kwam in 2021 tot in totaal 2021 kilometer op het water. ,,De vrijheid, het één zijn met de natuur, de rust van het water, het is allemaal even mooi bij deze sport.”

Allereerst blikt de vijftiger terug op voorbije tijden. In 2008 peddelde hij de Friese Elfstedentocht, in zes dagen. ,,Dat was één groot avontuur. Heerlijk om daar in Friesland rond te varen en dat zes dagen achter elkaar. Dit was wel meteen de enige keer dat ik daaraan deelnam; daarna kwam het er om diverse redenen niet meer van. Dit jaar hoop ik de Elfstedentocht wél weer te gaan varen. Of ik daar meer voor moet trainen? Nee, hoor, ik kajak al genoeg en mijn conditie is prima.”

Zeven jaar later werd de 53-jarige in Flevoland geboren maar sinds 1995 in Barneveld woonachtige sporter, kajakinstructeur. Afgelopen jaar kwam hij dus tot het saillante aantal van 2021 kilometers in de boot. De decembermaand was het drukst voor hem, want hij kwam tot zo’n 290 kilometer. ,,De hoogst gemeten snelheid dit jaar was 16 kilometer per uur”, zo laat hij weten. ,,En ik heb zo’n 330 uur op het water gelegen met een gemiddelde snelheid van 6 kilometer per uur.” Maar waarom bereikte hij uitgerekend tijdens één van de koudste maanden van het jaar het hoogste aantal kilometers? ,,Nou dat heeft puur te maken met het feit dat ik per se op die ruim tweeduizend kilometer uit wilde komen. En dat lukt prima met deze boot.” Al vóór het interview toonde hij namelijk trots zijn ‘zwarte parel’, zoals hij zijn kajak noemt. ,,Dit is een uniek type, voel maar hoe licht die boot is. Hij is helemaal van carbon fiber gemaakt. Heerlijk, hier kan je aardig snel het water door. Twee jaar geleden heb ik ‘m gekocht, de vorige eigenaar hield ermee op. Dat kwam mij goed uit dus.” 

De Barnevelder, in het dagelijks leven werkzaam op de klantenservice bij een uitgeverij in Amersfoort, begon pas op zijn 36ste met zijn huidige hobby. Daarvoor was het voetballen en bergbeklimmen dat de klok sloeg. ,,Maar ik kreeg te veel last van mijn knie en rug zodat die liefhebberijen ermee ophielden. Ik heb onder meer in Groningen (bij Oranje Nassau) en bij het Amersfoortse APWC gespeeld. Hier in Barneveld zat ik niet meer bij een club.” De domineeszoon ging bij zichzelf te rade, besefte dat hij vroeger de nodige keren had gezeild en begon dus met kanovaren. ,,Ik ging naar een club in Wageningen en daar zit ik nog steeds. Ik heb daar vrienden voor het leven opgedaan en ben daar ook aan het lesgeven, aan liefhebbers van verschillende leeftijden, haast letterlijk van 7 tot 70. En ook mijn zoon Wouter is daar begonnen, toevallig toen hij zeven was geworden.” 

Molemaker komt met zijn hobby op nogal wat wateren hier in Nederland. ,,Het is haast overal even prachtig, van de Randmeren tot aan de kanalen in Amsterdam en Leiden en van het IJsselmeer, tot aan de Noordzee, de Waddenzee, de IJssel en de Waal. Of stroming of golven mij uitmaken? Nee joh, dat maakt het toch alleen maar mooier en uitdagender? Ik ben gewoon lekker fanatiek.” 

TOCHTEN VERLENGD Toch had het er begin december nog niet alle schijn van dat hij de 2021 kilometer in 2021 zou gaan halen. ,,Ik stond op 1710 kilometer maar wilde het mooie aantal dus per se halen. Ik zal het je nog sterker vertellen. Soms verlengde ik tochten om maar tot een bepaald aantal kilometers te komen. Dan stond ik bij een tocht bijvoorbeeld op 17,36 kilometer maar keek ik naar de waterkant om daar naar de hectometerpaaltjes te kijken om dan toch maar op 18 kilometer te komen. Even heen en weer kanoën, geen probleem toch?” 

Het ging eind van de maand zelfs zover dat hij een weekje vrijaf nam van zijn werk om aan de 2021 kilometer te komen. ,,Die donderdag was ik dan ook aardig opgelucht dat ik het gehaald had, het is echt zo’n mooie mijlpaal. Met een beetje pech of een ziekte of een blessure had ik dit in die week natuurlijk nooit gehaald, maar ik bleef gelukkig fit.” Dit was niet het hele jaar het geval. ,,Dit jaar ben ik er inderdaad drie of vier weken uit geweest wegens een achillespeesblessure. Ach ja, dat hoort er soms helaas bij.” Heeft hij het in die decembermaand nooit koud gehad op het water? ,,Nee joh, je bent bezig en pakt jezelf goed in. Ik heb een heel goede anorak en prima handschoenen. Alleen die laatste donderdag van het jaar waaide het wel heel hard. Dat was pittig. Maar ook dat had ik wel eens erger meegemaakt. Ik heb weleens gekajakt met windkracht 9.” Hij is ook weleens omgeslagen met zijn boot. ,,Ook dat was gelukkig geen probleem, ik kon al een beetje ‘rollen’ en kwam binnen drie seconden alweer boven en ging zo weer verder.”

ÉÉN BLIJVEN MET DE NATUUR Wat staat er dit jaar allemaal op het programma, buiten de al genoemde Elfstedentocht? ,,Nou, ik hoop te blijven genieten van de natuur zoals het spotten van bevers, ijsvogels en zeearenden en verder wil ik één blijven met de natuur en genieten van de rust en het water. En verder hoop ik dit jaar nog naar Helgoland te varen, een Duits eiland veertig kilometer van het vasteland. En verder lijkt me een winterbivak me nog wel wat. Ik kijk uit naar dit nieuwe jaar.”

Jurre Jochemsen

Vechtend tegen de elementen op zee.