'[Vraagbaak] voor Scherpenzeelse kunst'
Duizendpoot Martin Wassen van Oud Scherpenzeel
26 november 2021 om 13:40De vroegste oorsprong van Martin Wassen is zeker bijzonder te noemen. Zijn vader, ‘een rasechte Rotterdammer’, werd in de Tweede Wereldoorlog als jonge soldaat gestationeerd in Scherpenzeel. Zijn oog viel al snel op een meisje uit het dorp. ,,Hij was ingekwartierd in de stal bij mijn grootouders en werd op slag verliefd op de veertienjarige dochter des huizes. Hij zei vaak: het mooiste meisje van Scherpenzeel. Die gevoelens bleken, gelukkig voor hem, wederzijds en in 1943 trouwden ze”, vertelt Wassen met een glimlach.
Vader Wassen werd kort daarna krijgsgevangen gemaakt, waardoor het stel tijdelijk gescheiden werd. ,,Er waren hier honderden soldaten gemobiliseerd, van wie er uiteindelijk drie aan een Scherpenzeelse zijn blijven hangen. Een daarvan was mijn moeder. Ook een volle nicht van haar, met dezelfde naam, vond de liefde bij een Rotterdamse soldaat”. De naam van zijn moeder was Alberta Geertruida Blanken. Na de oorlog werkte zijn vader kort mee aan de wederopbouw van Scherpenzeel en het paar vestigde zich in Amersfoort. ,,Ik ben opgegroeid in Amersfoort, maar Scherpenzeel trok me. Daarom verhuisde ik in 1972 naar het geboortedorp van mijn moeder. Vrijwel direct werd ik lid van Oud Scherpenzeel, want ik had toen al interesse in geschiedenis”.
VRAAGBAAK Wassen, die destijds bij de Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek werkte, werd na korte tijd gevraagd als secretaris van Oud Scherpenzeel. ,,Daar zat ik dan, als broekie, met toen als voorzitter burgemeester Hoytema van Konijnenburg. De vereniging was veel minder actief dan nu. Er was slechts één vergadering per jaar voor de leden en er circuleerde een lectuurmap binnen de vereniging.” Dat waren de enige activiteiten. Wassen is een energiek persoon en dat vertaalde zich in diverse projecten waar hij zich voor inzette. Hij was onder andere nauw betrokken bij het opknappen van het Witte Hek, de herdenkingssteen bij de huidige sushizaak en het planten van de moerbeiboom bij het Koetshuis.
Hij werkt mee aan het project ‘Van Luchtkasteel tot Dassenburcht’ en verzamelt werken van Scherpenzeelse schilders. ,,Ik ben zo ongeveer een vraagbaak voor iedereen die interesse heeft in Scherpenzeelse kunst van vroeger. Geregeld word ik gemaild en/of gebeld met vragen”, lacht Wassen. In zijn huis hangen ook verschillende schilderijen van bekende Scherpenzeelse kunstenaars.
BAANTJER Reizen is echter zijn grootste hobby. ,,Door corona ben ik nu al langere tijd niet weggeweest, ik mis het enorm. Ik hoop dat ik deze winter wel kan reizen, het liefst naar Azië”. Een andere hobby van Wassen is figureren. In grote films en series, zoals Oogappels, Penoza en Baantjer is Wassen te spotten voor de oplettende kijker. ,,Ik kruip dan in het personage dat ik moet spelen. Een fotograaf uit de jaren vijftig of een hippie met gekleurd haar, ik ben er voor in. Het leukste aan het figureren vind ik dat ik hierdoor op mooie locaties terecht kom. Zoals het Tropenmuseum, Concertgebouw, de Munt in Utrecht en het Spoorwegmuseum. Maar ook wel eens hele saaie plekken, helaas. En het lange wachten is niet altijd fijn, ik vermaak me dan wel met cryptogrammen oplossen of een boek of krant lezen”. Door deze hobby ontmoet hij veel mensen, onder wie bekende Nederlanders en zelfs buitenlandse acteurs.
Hij was vijf jaar secretaris, waarna hij in1978 penningmeester werd tot 2006. Hij is nog steeds bestuurslid van Oud Scherpenzeel, inmiddels ruim achtenveertig jaar. ,,Toen ik begon, hadden we ongeveer 25 leden, nu 925. Dat is toch fantastisch”. De contacten met andere historische verenigingen waardeert hij. ,,Ons eigen bestuur is enthousiast en hardwerkend en we hebben vaak goede voorzitters”. Ook is Martin dankbaar voor de vele vrijwilligers. Hij wil sowieso de vijftig jaar als bestuurslid vol maken en heeft zeker geen plannen om te stoppen.
