[-26-]

30 juni 2021 om 13:26

Hij had de uitnodiging graag aan willen nemen, maar hij wist nog niet hoe hij dat thuis moest verkopen. Bovendien fietste hij normaal gesproken na schooltijd altijd samen met Brian en negen van de tien keer ging Brian dan met hem mee naar huis. Hij had gezien hoe Brian vanmiddag keek toen hij had gezegd dat hij ergens anders heen moest. Dat was laf, maar hij wist best dat er een hoop gezeur van zou komen als hij had verteld dat hij naar August ging. 

Morgen kon hij dat niet weer maken. 

Over die uitnodiging had hij daarom wat vaag gedaan. ‘Ik weet niet… Ik laat het je morgen weten.’

Hij ging weer rechtop zitten. Beneden werden de gesprekken voortgezet. Dat was ook heel anders dan bij August, bedacht hij. Daar was het doodstil in huis geweest totdat August zijn muziekinstallatie had laten zien en horen. 

Lusteloos pakte Sem zijn laptop. Morgen had hij een toets van Engels en dat was nu niet direct een vak waarin hij uitblonk. Talen lagen hem niet. Hij had veel meer met exacte vakken. Thomas was een kei in talen. Hij wilde nog weleens helpen, maar vanavond had Sem geen zin om hem te vragen. 

Hij had ook geen zin om te leren. In zijn hoofd speelde nog steeds de vraag of hij morgen na schooltijd weer naar August kon gaan. August had het ook over het weekend gehad. Zaterdagavond ging hij samen met Youri en Twan naar een concert van een bekende metalband. Hij kon ook wel een kaartje voor Sem ritselen, had hij gezegd. Als hij nou morgen gewoon Brian mee naar huis zou vragen en August om een kaartje voor dat concert vroeg, dan was hij van de problemen af. Moest hij alleen een smoes voor zijn ouders bedenken voor die zaterdag, want ze waren altijd zo bezorgd. Zijn moeder was in staat om eerst kennis te willen maken met Augusts ouders. Hij zou zich doodschamen. Iedereen dacht altijd dat je in een groot gezin veel vrijheid kreeg, maar daar merkte hij bij hem thuis niks van.

Langzaam maar zeker voelde hij zich weer wat opgewekter worden. Hij merkte nu dat hij best honger had, want in tegenstelling tot wat hij thuis had verteld, had hij alleen maar cola gedronken uit het koelkastje in Augusts kamer en een zak chips leeggegeten. Hij had zich nog afgevraagd wanneer August dan altijd at, maar hij had het niet durven vragen. Misschien kon hij zo nog even onopvallend het dorp in om een patatje te scoren bij de snackbar.

Célina kwam de keuken binnen met de vuile dessertschaaltjes. Het viel Gemma ineens op dat ze er anders uitzag, of verbeeldde ze het zich maar? Ze leek volwassener, met meer zelfvertrouwen. ‘Hoe is het met Leander? Heeft hij al een andere baan?’ informeerde ze tussen neus en lippen door, terwijl ze verderging met het plaatsen van de borden in de vaatwasser.

‘Dan had ik het wel gezegd.’ Célina klapte de schaaltjes te hard op het aanrecht.

‘Ik vraag je iets en dan verwacht ik een gewoon antwoord,’ reageerde Gemma ontstemd. ‘Het is toch heel vanzelfsprekend dat ik interesse heb in je vriend?’

‘Het is de manier waarop,’ mompelde Célina. ‘Je kijkt al afkeurend voordat ik iets heb gezegd.’

Ze was zich er niet van bewust, en eigenlijk wist ze ook zeker dat Célina ongelijk had. Ze had haar vraag op een heel gewone manier gesteld. Misschien wat meer onzeker omdat de naam Leander ongemak opriep. Drie weken geleden hadden ze kennisgemaakt en sindsdien had hij zich niet meer bij hen laten zien. Ze wist dat Célina ieder vrij ogenblik benutte om bij hem te zijn en ze besefte dat ze dat niet kon verbieden. Haar oudste dochter was volwassen. Genoeg jonge vrouwen van die leeftijd woonden al op zichzelf. Dan had je als ouder helemaal geen idee meer wat ze uitspookten.

Misschien was dat wel makkelijker.

‘Weet je wat? Doe Leander de volgende keer dat je hem ziet maar de hartelijke groeten van me. Ik zou het echt leuk vinden als hij binnenkort weer een keer met je meekomt.’

‘En dan weer pijnlijke vragen stellen zeker.’

‘Nee!’ Haar stem klonk hard. ‘Belangstellende vragen!’

Ze zuchtte toen Célina met verontwaardigde stappen wegliep alsof ze iets vreselijks had gezegd. Leek haar oudste op een gelukkige, verliefde vrouw? Ze kon zich niet heugen dat zij zich ooit zo had gedragen toen ze Ruud pas kende. Maar ja, dat waren andere tijden. 

En Ruud was een andere man. 

Hij baalde er toen ook van dat Gemma’s ouders hem niet bepaald hartelijk ontvingen. In alles werd hij met Luc vergeleken en dat viel nooit in zijn voordeel uit. Toch bracht hij elke zondag bij zijn schoonfamilie door, alleen om haar een plezier te doen. 

Leander had drie weken geleden een veel warmer onthaal gekregen, al besefte ze wel dat hij iets van haar aversie moest hebben gemerkt. Maar ze had haar best gedaan om hem het gevoel te geven dat hij welkom was.

Haar ouders hadden die moeite destijds bij Ruud niet genomen. Het was Luc voor en Luc na, net zoals het altijd Sanne voor en na was geweest. Voor hun verhouding als zusters was dat niet best geweest. De onderlinge contacten waren nog altijd schaars, net als met haar ouders. Ze vond het jammer, want ze had maar één zus. 

[wordt vervolgd