['Tokio] is als een droom voor me'

9 juli 2021 om 07:55

Janneke Boonzaaijer stond met haar oren te klapperen toen ze vorige week het nieuws vernam. ,,Ik had het echt niet verwacht”, zegt de 24-jarige amazone uit Renswoude over haar selectie voor de Olympische Spelen. Ze is met paard ACSI Champ de Tailleur één van de twee Nederlandse deelnemers op de eventing.

Het telefoongesprek dat Boonzaaijer vorige week vrijdag met bondscoach Andrew Heffernan voerde, staat haar nog helder voor de geest. 

Ze verkende in Maarsbergen de cross, naast dressuur en springen onderdeel van de triatlon van de paardensport, toen de Britse keuzeheer belde. ,,Ik zag dat hij gebeld had en wist dat dit over Tokio zou gaan. Maar ik moest eerst de mensen die met mij meeliepen zien kwijt te raken”, lacht Boonzaaijer.

Nadat dat lukte en ze een rustige plek vond, volgde een telefoongesprek dat ze niet gauw meer zal vergeten. ,,De bondscoach begon eerst met een inleiding over mijn ontwikkeling in de afgelopen tijd, over de potentie die hij zag en de andere kandidaten voor Tokio”, vertelt Boonzaaijer. ,,Ik ging het al helemaal invullen: ondanks dat ik goed bezig was, kwamen deze Spelen te vroeg voor me. Ik rekende er eigenlijk op dat ik buiten de boot was gevallen.”

GEEN ERVARING OP HOOGSTE NIVEAU Sowieso was de 24-jarige amazone, die woont, werkt en traint op hippisch centrum De Schalm in Renswoude, de afgelopen maanden niet continu bezig geweest met een eventueel Olympisch optreden. Natuurlijk, ze had voldaan aan de selectiecriteria, maar kampioenschapservaring op EK’s of WK’s deed ze tot nu bij de junioren en young riders op. Bij de senioren, op het allerhoogste niveau, kreeg Boonzaaijer die kans nog niet. 

Voor het verdelen van het tweede Olympische ticket, naast Merel Blom, dichtte ze zichzelf daarom ook de minste kansen toe. ,,Het ging tussen Jordy (Wilken, red), Elaine (Pen, red.) en mij, dus er was een kans van één op drie dat ik het zou worden. Maar het zal wel tegenvallen, dacht ik steeds, vooral omdat ik de minste ervaring heb.” 

Het was óók een gedachtegang uit zelfbescherming. ,,Vorig jaar wilde ik zó graag naar het EK, dat ik te gretig was. Ik raakte opgefokt toen dat niet lukte. Daar heb ik van geleerd.”

De verrassing was des te groter toen Heffernan na zijn introductie telefonisch meldde dat zijn keuze juist op Boonzaaijer was gevallen. ,,Meen je dat? Serieus? Ik wist niet wat ik hoorde. 'Jij verdient het', zei de bondscoach.” Boonzaaijer stond perplex. ,,Hij verbond er wel nog een paar voorwaarden aan, bijvoorbeeld om met de dressuurtrainer nog extra tijd te steken in mijn dressuurproef. Natuurlijk wil ik dat”, lacht ze. 

NIETS MOGEN ZEGGEN Wel was er één probleem in Maarsbergen: ze moest bij de internationale wedstrijd haar kaken op elkaar houden. Pas maandag werd de hippische selectie - springen, dressuur en eventing - voor Tokio bekendgemaakt. ,,Ik heb natuurlijk mijn ouders gebeld nadat ik het hoorde. Mijn moeder gaat straks mee als groom, ze neemt de verzorging van mijn paard voor haar rekening. Ja, dan laat je de tranen van blijdschap wel even lopen”, lacht Boonzaaijer.

De rest van het weekend werd het vooral ingewikkeld, omdat via andere wegen alsnog uitlekte wie naar Tokio mocht en wie niet. ,,Iedereen kwam mij feliciteren, terwijl ik het niet mocht bevestigen. Dat was, terwijl je zo van binnen zo blij bent, heel ongemakkelijk.” 

Boonzaaijer dankt haar Olympische selectie aan haar stabiele prestaties met paard ACSI Champ de Tailleur. Met de 14-jarige schimmel was ze op de belangrijkste momenten ‘heel steady’, zoals ze het zelf aangeeft. ,,Champ is niet het paard met de wauw-factor, het is een dier dat op het oog heel gewoontjes lijkt.” Dat verandert echter als er prestaties verlangd worden. ,,Zijn instelling maakt hem bijzonder. Champ wil altijd en overal dolgraag voor je werken. En op de momenten dat het erom spant, ongeacht de omstandigheden, presteert hij ook”, schetst Boonzaaijer. 

OPMARS Juist dat is ook de reden voor de olympische selectie. Over een periode van twee jaar heeft de combinatie telkens naar behoren gepresteerd. ,,Champ stelt nooit teleur”, vindt Boonzaaijer, die in het najaar van 2017 begon met het berijden van de ruin. De tweede wedstrijd, de hoog aangeschreven internationale wedstrijd Barroca D’Alfa in Portugal, werd gelijk gewonnen. ,,We matchten vanaf het eerste moment heel goed”, zegt ze over de connectie met het dier. ,,Als ik tijdens het rijden ook maar één spier beweeg, dan weet Champ precies wat er van hem gevraagd wordt. Heel bijzonder.”

Boonzaaijer, die in totaal zeven wedstrijdpaarden heeft, ging Champ berijden op verzoek van Lieke van der Werff uit Lunteren, die samen met haar moeder de eigenaar van het paard is. ,,Lieke en ik zaten vroeger samen al op de ponyclub. Zij heeft Champ opgeleid en vroeg toen zij ging studeren of ik hem wilde berijden”, legt ze uit. ,,Dat heeft zo goed uitgepakt dat-ie nu dus een olympisch paard gaat worden. Dat had niemand in 2017 durven voorspellen. Wel is het ontzettend jammer dat Lieke en haar moeder niet mee mogen naar Tokio, ze gaan bijna altijd mee naar wedstrijden. Dat is echt balen.”

QUARANTAINE EN REIS Sowieso wordt het nog ‘heel spannend’ de komende tijd. Morgen begint de route naar Tokio. De Olympiërs en de paarden gaan nabij Aken een week lang in quarantaine, waarna de grooms op 16 juli alvast naar Japan vliegen. Een dag later maken de paarden vanaf Luik de lange reis. ,,Dat vind ik het moeilijkste van het hele gebeuren. Champ heeft nog nooit gevlogen en gaat nu een lange reis tegemoet, waar ik geen enkele invloed op heb”, zegt Boonzaaijer. 

Het liefst zou ze zelf meevliegen om tijdens de vlucht elk half uur te zien hoe ACSI Champ de Tailleur reageert. ,,Maar ik moet het uit handen geven, want ik mag helaas niet meevliegen. Dat voelt heel ongemakkelijk.” Zelf vliegt ze op maandagmiddag 19 juli, twee dagen later, met de Nederlandse olympische sportploeg naar Japan. ,,Ik ben wel heel blij dat mijn moeder direct na aankomst bij Champ zal zijn. Dan heeft-ie direct in Japan een vertrouwd gezicht.”

BIJZONDER Het zal bijzonder worden, daar in Tokio. De zinderende hitte, de nieuwe omgeving, vanwege regelgeving ander paardenvoer, de spanning die gemoeid is met de Olympische Spelen; over al die factoren maakt Boonzaaijer zich minder druk. ,,Die vlucht is voor andere paarden en ruiters niet zo spannend, zij hebben vaker met dit bijltje gehakt. Wij niet, dat is het verschil”, legt ze uit.

Over de druk om te presteren in Tokio maakt ze zich nog nauwelijks zorgen. Na aankomst in Japan begint het olympische avontuur op donderdag 29 juli met de veterinaire keuring, waarin de gezondheid en de conditie van de 65 eventingpaarden wordt gecontroleerd. De dagen erna worden de verschillende onderdelen afgewerkt. Dressuur is de eerste discipline, als tweede onderdeel staat de cross-country op het programma. Die zal op zondag 1 augustus worden verreden. Het sluitstuk van het drieluik is het springen, een dag later. 

Specifieke verwachtingen heeft Boonzaaijer overigens niet. ,,Champ staat er goed voor, onze laatste cross presteerden we echt heel goed.” Ze is echter niet bezig met een eindklassering voor Tokio. ,,Dat hangt van zoveel factoren af, zeker in onze sport. We gaan, met hulp van de bondscoach en de rest van het team, het maximale eruit halen en zien wel waar dat dan toe leidt”, benadrukt ze, om eraan toe te voegen dat haar selectie nog steeds als een cadeautje voelt. ,,Ik heb het blijkbaar verdiend, maar het voelt allemaal nog zo onwerkelijk. Het blijft het mooiste cadeau dat ik had kunnen krijgen.”