[-18-]

29 juni 2021 om 13:04

‘Je bent zo lief.’ Zijn mond bewoog langs haar hals omhoog, met zijn hand streelde hij haar rug. Ze sloot haar ogen en genoot van zijn aanrakingen. Het was fijn om weer alleen met hem te zijn. Ze had zich echt opgelaten gevoeld in gezelschap van haar familie. Haar moeder die steeds maar stomme vragen stelde en ineens in slaap was gevallen. Haar vader die zich kennelijk door Leander aangevallen voelde omdat hij de waarheid had gezegd over de verwaarloosde tuin. Steeds kwam hij met van die zure opmerkingen dat Leander maar moest helpen.

Met zijn mond liefkoosde hij haar hals, ze voelde zijn warme ademhaling in haar oor, ze vergat de gênante momenten en haar vervelende familie. Haar lichaam reageerde op zijn aanrakingen. Hij lachte zachtjes toen ze zich tegen hem aan drong. ‘Ik hou zoveel van je,’ fluisterde hij. ‘Ik heb nog nooit zo van een meisje gehouden.’

‘Ik hou ook van jou.’ Een warm gevoel stroomde door haar heen. Ze liep over van liefde, maar toen hij haar jurk omhoogtrok, hield ze hem tegen. ‘Niet hier…’ 

Hij leek haar niet te horen. Ze hoorde hoe zijn ademhaling versnelde en ze liet hem nog even begaan, bang als ze was om kinderachtig over te komen. Het was al erg genoeg dat Leander zei dat haar ouders haar als een meisje van negen behandelden. 

In de tuin hoorde ze de tweeling bekvechten. Het voelde ongemakkelijk om zo intiem afscheid te nemen in de garage achter hun huis. Alsof de hele familie meekeek. Ze was als de dood dat er iemand naar buiten zou glippen om stiekem door het raampje naar binnen te gluren. Haar ouders zouden het verbieden, maar ze kende Sem en Raymond, die zouden zich daar niet veel van aantrekken. Ze wilde dit niet. Vastbesloten duwde ze zijn hand weg. ‘Niet doen!’

‘Waarom niet?’ Hij liet haar los. ‘Niemand ziet je hier toch?’

‘Ik vind het gewoon niet fijn.’ Ze glimlachte verontschuldigend. ‘Niet hier, vlak bij mijn huis.’ 

‘Je gedraagt je hier thuis ook anders dan ik je ken,’ constateerde Leander. Hij liet haar los en leunde tegen een klein stukje vrije wand, die voor de rest was gevuld met de meest uiteenlopende spullen, zoals een oud fietswiel, reservebinnenbanden, gazonharken, diverse spaden, drie verschillende tuinslangen, waarvan twee in het geel met verticale zwarte strepen en één egaal groen, een grondboor en twee elektrische boren die het allebei niet meer deden.

‘Heel anders dan als we gewoonlijk samen zijn,’ vervolgde hij. ‘Je bent hier… hoe moet ik het zeggen. Veel gereserveerder. Geremder is misschien nog een beter woord. Alsof je niet durft te laten zien dat je van me houdt. En ik wilde je steeds maar vasthouden omdat je er zo mooi uitziet, maar ik durfde het niet. Je hebt zelf geen idee hoe mooi en sexy je bent, en ik denk dat je ouders je dat ook nooit hebben verteld.’

‘Sexy nog wel.’ Ze giechelde, maar werd meteen weer ernstig. ‘Ik heb echt goede ouders, maar ze moeten er nog een beetje aan wennen dat ik nu een vriend heb. Over een poosje zal het vast beter gaan. Jij was ook anders dan normaal.’

‘Ik merkte dat ze me niet moesten.’

‘Dat is echt niet zo.’ Ze kon het niet goed hebben dat hij zo over haar ouders praatte. ‘Zo zijn mijn ouders niet,’ voegde ze daar nog stellig aan toe. 

‘Het voelt gewoon een beetje… ik weet niet. Alsof je me nu ook afwijst.’

‘Sst.’ Ze legde haar vinger op zijn lippen. ‘Niet zeggen. Je weet best dat dit niks met afwijzen te maken heeft. Het voelt gewoon raar in deze schuur.’

‘Alsof het beter is om ergens in de buitenlucht te staan.’

‘Dat wil ik ook niet meer.’ Ze probeerde het ferm te zeggen. ‘De volgende keer kom ik rechtstreeks naar jou toe.’

‘Dat heb je ook al eerder gezegd.’ Hij keek verongelijkt. ‘En als je dan klaar bent, heb je geen tijd om eerst naar mijn huis te gaan en staan we toch weer ergens achter een muurtje. En deze vakantie werk je ook nog eens bijna alle dagen.’

‘Sorry, ik weet dat het lastig is.’ Ze streelde zijn gezicht, gaf een kus op zijn ogen. ‘Na de vakantie zoek ik je thuis op, dat beloof ik. Maar ik ga niet met je naar bed…’

Hij trok haar dichter naar zich toe. ‘Als ik je maar kan vasthouden zonder dat we bang hoeven te zijn dat iemand het ziet. Ik ben bijna dertig, en het voelt echt verkeerd om met jou op van die plekjes te staan alsof ik een puber ben.’

Er kwam iemand naar buiten. De keukendeur werd met veel kabaal dichtgegooid. Er werd gefloten.

‘Mijn vader…’ 

‘Yes, geniaal.’ Leander zuchtte. ‘Time to go.’

‘Ach nee, dat zal niet…’

‘Tuurlijk wel. En dat is precies wat ik bedoel. Dit wil ik ook niet nog eens meemaken, dus ik hou je er echt aan dat je binnenkort mijn huis komt bekijken. Nu ik even geen werk meer heb, sta ik elke dag tot je beschikking.’ Hij wilde haar handen pakken, maar ze deed een stap achteruit.

‘Waarom had je me dat niet gezegd? Ik stond voor gek dat ik daar niks van wist.’ 

‘Ik wilde je dat komende week vertellen, maar je moeder dramde zo door over mijn werk en wat er in die discounter allemaal te koop was dat ik keihard had moeten liegen als ik m’n mond over m’n ontslag had gehouden. Geloof me, ik voelde me er vorige week echt shit over. Ze hadden me voor een paar weekenden achter elkaar ingedeeld en daar had ik helemaal geen trek in. Het was niet eerlijk. Ze moesten altijd mij hebben.’ Hij deed een stap naar haar toe en wilde haar weer kussen, maar ze draaide haar hoofd weg. 

[wordt vervolgd