Blazend op de doedelzak door Edese parken
Xander Veldhuis marcheert met bijzonder instrument
EDE Xander Veldhuis is een fervent liefhebber van de doedelzak. De favoriete oefengebieden van de Edese musicus zijn landgoed Kernhem en het Proosdijpark.
Volgens Veldhuis moeten ze er in Ede nog een beetje aan wennen. De 26-jarige Edenaar erkent dat het geluid van de doedelzak nogal indringend is. Dat maakt oefenen in de buurt lastig. ,,Zo nu en dan krijg ik, ook op onvriendelijke toon, te horen me te verplaatsen naar andere oorden. Ik snap dat wel. Eigenlijk is het een oorlogswapen. Als afschrikmiddel. Vooral in de bergen. Ooit bedoeld om de vijand te laten weten dat ze eraan kwamen.”
BUREN Maar thuis oefenen valt ook niet mee. Dat vinden de buren niet zo fijn. Veldhuis woont met drie huisgenoten in het kader van begeleid wonen in een pand van Eleos nabij het Edese centrum.
Hij is ooit geadopteerd, maar wil daar niet zoveel over kwijt. ,,We hebben een goede band en zien elkaar iedere week. Mijn geboorteland is ook niet zo belangrijk. Ik voel me Nederlander en ben gelukkig hier.”
MOEILIJK De doedelzakliefhebber noemt zich een ‘self-made man’. ,,Ik ben altijd bezig via de computer. Filmmontages en zo. Wat muziek betreft hoor je weleens dat het zes jaar duurt voordat je een doedelzak kunt bespelen. Pure onzin. Het begin is wél moeilijk. Het duurde wel een paar maanden er geluid uit te krijgen. De druk moet altijd gelijk zijn. Mijn moeder zei eens ‘hoe kom je toch bij zo’n instrument?’. Ik antwoordde dat het simpel is om dingen waar je van houdt in praktijk te brengen.”
Veldhuis, horecamedewerker van beroep, laat de binnenkant van de doedelzak zien. Het lijkt op een leren binnenband met een kunststof drainagesysteem, dat het speeksel moet opvangen. Alle rieten zijn afneembaar.
INSPIRATIE Nagenoeg iedere dag is de Edenaar met zijn instrument of muziek bezig. Een taptoe op de Edese markt inspireerde hem ooit. ,,Ik luister ook graag naar Borsato,Trijntje Oosterhuis en Borcelli. Operamuziek vind ik prachtig. Daarnaast natuurlijk proberen zelf beter te leren spelen. Ik bekijk alles via You Tube. En probeer dan allerlei ritmes uit.”
WEGWEZEN Oefenen gebeurt dus bijna altijd buiten.
,,Ik kom zelfs in Bennekom”, legt Xander Veldhuis uit. Dat tunneltje bij zwembad De Vrije Slag geeft een geweldig geluid. In woonwijken krijg ik positieve, maar ook rare reacties. Mensen hangen soms uit hun raam en schreeuwen dat ik weg moet wezen. Dat kan volgens mij ook op een nadere manier. Kom dan gewoon eens rustig naar me toe en leg het uit.”
Doel van de muzikant is zich aan te sluiten bij een gezelschap. ,,In Barneveld zit een doedelzakvereniging. Lastig nu natuurlijk in deze coronatijd, maar ik hoop daar binnenkort een kijkje te kunnen nemen.”
