‘Competitie is mijn [grootste gemis]’

2 april 2021 om 11:14

Bos kan - zonder dat hij het zelf enkele jaren geleden besefte - een voorloper worden genoemd. Momenteel zijn er namelijk veel teamsporters die zich op individuele sporten richten, doordat het coronavirus teamsport in het gedrang brengt. ,,Ik deed inderdaad eerst aan korfbal, bij ODIK”, vertelt de 36-jarige Barneveldse sportliefhebber.

,,Inmiddels heb ik mijn koers verlegd en doe ik vooral aan hardlopen en trailrunning, het is een manier van leven geworden. Prachtig om te doen, maar ook heel zwaar. Ik ben er een paar jaar geleden voor het eerst mee in aanraking gekomen, in Lunteren. Ik was meteen besmet, super om te doen, dat trailrunnen. Het korfbal mis ik eigenlijk totaal niet meer.”

VEEL VOLDOENING Privé heeft hij er wel iets heel waardevols aan overgehouden, want hij is getrouwd met Willianne Bos-Van Harn, die in tegenstelling tot Bos tot de hoofdmacht van de Barneveldse korfbaltrots reikte. ,,En ik heb drie kinderen, Dani, Noa en Zoë, wat me natuurlijk heel veel voldoening geeft. Verder werk ik bij Optisport, waar ik veel van mijn ei in kwijt kan, ik ben namelijk een sporter in hart en nieren, ik kan letterlijk haast niet zonder.”
Zich meten met anderen zit er wegens corona echter niet in. ,,Ik sta inderdaad te springen om weer te racen, het is te hopen dat er snel weer evenementen komen. Robin Kinsbergen (zelf trailrunner en organisator van diverse evenementen, JJ) heeft die hoop ook en gaat ervoor om komende zomer weer het één en ander neer te zetten. Tot die tijd is het een kwestie van mezelf blijven prikkelen. Hardlopen kan gelukkig altijd en het is zaak om fit en blessurevrij te blijven.”

STILZITTEN Dat was vorig jaar een tijdje niet gelukt. ,,Ik heb wat last van mijn voet gehad, er zat een zenuw bekneld. Ik moest zelfs een tijdje stilzitten; tja, als ik één ding niet kan, dan is het wel stilzitten. Ik ben meer een doener dan dat ik bijvoorbeeld achter een computer ga kruipen. Gelukkig herstelde ik snel.”

Hij loopt tegenwoordig weer gemiddelden van zestig tot zeventig kilometer per week. ,,Ik voel me op de één of andere manier fitter dan tien jaar geleden. Toen deed ik alleen aan korfbal, dat scheelt ook. Waarom ik toen stopte? Puur wegens gezinsredenen.”

Hoe leerde de meervoudig winnaar van de Kippenren - op de kwart marathon - zichzelf een goede looptechniek aan? ,,Vooral door het zelf te doen en te ervaren. Zoals ik al zei, ik ben een doener. Maar goed, ik heb ook wel bij Run2Day gelopen, maar over het algemeen durf ik te zeggen dat wat je jezelf aanleert goed is. Verder vind ik het ook altijd leuk om samen met mijn broer Henk hard te lopen.”

TWEEDE Het korfbal mist Bos overigens totaal niet. ,,Ik haalde uiteindelijk het tweede, maar kom er verder eigenlijk nooit meer. Ik haal zóveel meer voldoening uit het hardlopen en de trailruns.”
Over dat laatste gesproken, richt hij zich vooral op snelheid of kilometers?

,,Je hebt inderdaad verschillen tussen de Ultra Runs en de Trail Runs die op snelheid gaan. Ik doe dit inmiddels drie jaar, maar ik richt me - in tegenstelling tot bijvoorbeeld Robin die die ultra’s loopt - op de snelheidsruns. Dit is zoveel malen prettiger voor mij, ik denk dat mijn langste run die van 35 kilometer was, de Vuurtoren Trail op Ameland in 2019. Toen liep ik trouwens drie afstanden in één weekend, de 6, 11 en 35 kilometer.

Helemaal mooi was afgelopen najaar, toen ik het klassement ervan won. Dit doe ik allemaal als lid van het Trailteam Ultrarunstore.”

MARATHON Bos zou Bos niet zijn als hij een volgende uitdaging uit de weg zou gaan. Hij gaat zich namelijk toch proberen toe te leggen op langere afstanden. ,,Een marathon op de weg lijkt me wel wat. Dan is het wel de bedoeling dat ik die onder de drie uur loop.”

In de bergen - waar veel Ultra Runs plaatsvinden waar bijvoorbeeld genoemde Voorthuizenaar Robin Kinsbergen aan meedoet - zullen ze de 36-jarige atleet niet snel tegenkomen. ,,Ik heb geen hoogtevrees, nee, ik heb er gigantische angst voor, vind het verschrikkelijk. Nee, noem mij maar de Trailrunner van de Benelux, haha.”

,, Ik word breinaald genoemd, gespierde spijker, noem maar op

GESPIERDE SPIJKER Zelfspot is hem sowieso niet vreemd. ,,Ik word breinaald genoemd, gespierde spijker, noem maar op; maakt mij niet uit hoor om dat in de krant te melden, dit zijn geen geheimen. Ook mijn lengte en gewicht mag je best weten, ik meet 1.80 cm en tik de 60 kilogram net niet aan. Ja, voor de sporten die ik beoefen, moet je wel een beetje aanleg en het juiste lichaam hebben. En ja, wat ik al zei, je moet er ook naar leven. Niet roken, niet drinken en genoeg sportvoeding tot je nemen.”

Er zijn heus momenten dat hij zichzelf tegenkomt tijdens het harde beulswerk op het asfalt of in de natuur. ,,Mijn vrouw verklaart me soms ook voor gek zo vaak als ik afzie. Ik vraag me zelf op moeilijke momenten ook wel eens af waar ik mee bezig ben, maar daarna vind ik het weer heerlijk.

De driedelige combi, blijft gewoon heerlijk. Fit blijven, me voorbereiden op en me uitdagen voor diverse wedstrijden. Wat dat betreft probeer ik het ritme van vier tot vijf keer per week sporten, zolang mogelijk aan te houden. Dat betekent onderhouden en blessurevrij blijven. Dat is en blijft altijd een dun lijntje, dus zaak is en blijft het ook om pijnsignalen in de gaten te blijven houden. Verder is het vooral hoop houden… op wedstrijden!”