In de vorige Dominee-Effect schreef ik over ‘in een streepje lopen’. We zijn inmiddels weer wat verder gevorderd op het Pieterpad. De laatste etappe liep van Ommen naar Hellendoorn. Onderweg bedwongen we de Archemerberg. We wandelden in alle rust, maar een klein stukje voor de top - op een open vlakte - was het een drukte van jewelste. Tientallen mannen en vrouwen stonden daar met hun fototoestel met telelens in de aanslag.
Aangekomen bij de plek vroegen we aan een boswachter wat er te beleven viel. Hij vertelde dat er een bijzondere gast op deze plek was gesignaleerd. Een lammergier, een gigantische vogel met een spanwijdte van bijna drie meter. Na wat zoeken, zagen we haar zitten. Een meter of vijftig verderop op een boomstronk. Ze deed niet veel, de vogelaars pr..