Afgelopen weken wordt roep om gelijkheid steeds luider. Als de vliegtuigen mogen vliegen met mensen schouder aan schouder, dan vinden de busmaatschappijen dat zij dat ook mogen. Als kapsters op 30 centimeter mogen komen, dan mogen wij, …(vul uw eigen beroep in) …, dat ook! Gelijke monniken gelijke kappen! Dat er een geleidelijke heropening van onze samenleving achter de maatregelen schuil gaat en dat er dus niet van gelijkheid sprake is, maar van een geleidelijke kans dat er meer mensen besmet raken, dat gaat aan ons gelijkheidsgevoel voorbij. Zij krijgen geen straf, dus wil ik dat ook, mogen!
We leven in een nieuwe tijd of toch niet. Komt hier boven dat we vooral willen doen waar we zelf zin in hebben en willen we zelf bepalen wat goed is. We volgen wel regels, we rijden netjes 100, toch?
