Creatieveling Joost blijft ‘een recalcitrant mannetje’ en droomt van eigen plaat

STROE Ontwerper, vrijbuiter, creatieve duizendpoot: zomaar wat woorden die op Joost van Veldhuizen (36) van toepassing zijn. Net buiten Stroe staat zijn unieke spoorhuis, waar zijn nieuwste project - het stoken van een lokale sterke drank - steeds meer vorm krijgt. ‘Ik doe het liefst elke tien jaar iets nieuws.’

‘Ik ben een vrijbuiter en houd van veel ruimte om me heen, daarom kocht ik bijna tien jaar geleden dit huis in Stroe. Het was spotgoedkoop en ligt aan het einde van een doodlopende weg, midden in de natuur. Het ligt wel tegen het spoor aan, maar dat contrast vind ik juist mooi: de tijd lijkt hier soms stil te staan, maar raast ook voorbij.’

‘Ik heb mezelf voorgenomen om het huis ooit op te knappen, maar soms vraag ik me af voor wie ik dat eigenlijk zou doen. Zelf heb ik niet zoveel nodig, ik vind het niet erg om koud te douchen en de eerste jaren zaten er zelfs geen ramen en deuren in het huis. Toegegeven: dat was af en toe wel afzien.’

(lees verder onder de foto)

Foto: Pauw Media

DE ALPEN ‘Ik ben opgegroeid in Barneveld en heb hiervoor in Amsterdam en later Voorthuizen gewoond. Hoewel ik het liefst in stilte zou wonen, kom ik grappig genoeg telkens op plekken met veel lawaai terecht. Ik droom al langer van een eenvoudig huisje ergens in de Alpen, waar ik heen kan wanneer ik wil. Die wens lijkt binnenkort uit te komen: ik heb afgelopen zomer een paar leuke huisjes bezichtigd. Toch blijft dit huis in Stroe altijd mijn thuisbasis. Ik ken de omgeving goed, houd van het bos en de zaadeest is op loopafstand.’ 

ZAADEEST ‘De toekomst van de rijkszaadeest in Stroe (een rijksmonument waar vroeger zaden uit dennenappels werden gehaald voor de aanplant van nieuwe bomen, red.) was een paar jaar geleden onzeker. Ik kwam in contact met een aantal vrijwilligers en samen bedachten we een plan om de zaadeest toekomstbestendig te maken: het wordt een museum en proeflokaal. Samen met met de lokale stoker Jack Bunt maak ik een natuurlijke sterke drank die in de zaadeest verkocht gaat worden. De gemeente is enthousiast en ook Staatsbosbeheer is inmiddels akkoord.’ 

(lees verder onder de foto)

GIN STOKEN ‘We hebben een mooie koperen ketel in Duitsland gekocht en gebruiken graanalcohol als basis. Vervolgens voeg ik de dennenkegels toe samen met gedroogde kruiden uit het plaatselijke bos: met name meidoorn, engelwortel, vlier, brandnetel, berkenblad en jeneverbessen. Die stoken we mee. De afgelopen twee jaar was het telkens opnieuw plukken, drogen, stoken en testen - misschien wel tweehonderd keer. Het resultaat is een soort gin met dennensmaak, die ‘Kegel’ gaat heten. We wachten nog op een vergunning om de drank in de zaadeest zelf te mogen stoken, maar hopen ‘m vanaf de winter te kunnen verkopen. Uiteindelijk willen we ook gin-workshops geven in de zaadeest.’

SPORTER ‘Naast het stoken van gin ontwerp ik ook nog meubels voor mijn eigen label, Van Joost. Het was niet altijd mijn droom om ontwerper te worden; vroeger zag ik een carrière als sporter voor me, op welke manier dan ook. Maar ik groeide op in een streng gelovig gezin en mocht van mijn ouders niet bij een sportclub. Na de havo behaalde ik mijn propedeuse voor de opleiding Fysiotherapie, waarna ik me voor de grap besloot in te schrijven voor de kunstacademie. Ik werd toegelaten, maar na een jaar zeiden ze tegen me: ‘Joost, je bent een leuke vent, maar dit is niks voor jou.’ Daarna besloot ik gewoon zelf te beginnen.’

LOSSE POLS ‘Ik houd er niet van om dingen te leren. Mijn meubels maak ik ook niet op klassieke wijze met de juiste machines, maar uit de losse pols. Zo moet je het van je eigen creativiteit hebben. Hetzelfde geldt voor het stoken van drank: er zijn genoeg mensen die dat beter kunnen, maar ik verdiep me graag in dingen die ik leuk vind en doe ze op mijn eigen manier.’

TABOE ‘Het liefst zou ik de rest van mijn leven elke tien jaar iets nieuws doen. Zo ontwierp ik ongeveer tien jaar lang meubels toen ik aan de slag ging voor de zaadeest, en inmiddels heb ik alweer ruimte in mijn hoofd voor een nieuw project. Misschien ga ik ooit nog rode wijn maken, mijn favoriete drank. Er rust steeds meer een taboe op alcohol - we mogen er vooral niet te veel van drinken - en ik blijf toch een recalcitrant mannetje, misschien dat het me daarom zo trekt. Daarnaast is het mijn droom om ooit te gaan zingen en een plaat uit te brengen, al ben ik daar nog niet concreet mee bezig. Bij mij gaat het altijd zo: ik wéét dat ik iets moet doen, en op een dag komt het gewoon.’ 

Geschreven door Lieke van der Made

Dit artikel verscheen eerder in bvld magazine