Sjors van der Woerd groeide op aan de Verlooplaan, een plek die heel bepalend was voor zijn leven. Zo raakte hij via zijn buurmeiden Janka en Annemiek Koch verslingerd aan zeilen. ,,Na die ene week op de zeilschool was ik  verkocht.”
Sjors van der Woerd groeide op aan de Verlooplaan, een plek die heel bepalend was voor zijn leven. Zo raakte hij via zijn buurmeiden Janka en Annemiek Koch verslingerd aan zeilen. ,,Na die ene week op de zeilschool was ik verkocht.” Pauw Media

'Ik ben pijlsnel vertrokken na de havo'

14 augustus 2018 om 09:42 lokaal

BARNEVELD De dynamiek van de stad, daar houdt Sjors van der Woerd van. Die heeft de 56-jarige Barnevelder gevonden in Amsterdam, waar hij al decennialang woont. ,,Maar ik heb ook een geweldige tijd in Barneveld gehad."

Edward Doelman

De musea, een terrasje pakken, spontaan met z'n vrouw uit eten gaan, de boten die passeren, een avond naar het theater en dagelijks duizenden toeristen nabij zijn woning. Sjors van der Woerd zegt het met gevoel voor understatement: ,,We wonen op een gewild plekje." Vanuit zijn woning in het hart van de Nederlandse hoofdstad kijkt hij uit over de Amstel, met zicht op de 'Magere Brug', de meest gefotografeerde brug van Amsterdam. Van over de hele wereld komen toeristen op de iconische ophaalbrug af. Dag in, dag uit. Maar ergernis wekt dat bij Van der Woerd helemaal niet op. ,,Ik wil het niet verheerlijken, maar ik ben nou eenmaal een stadsmens. Voor mij is dit de plek waar ik graag vertoef, een ander geeft de voorkeur aan de rust en ruimte die je in Barneveld kunt ervaren. Daar is helemaal niets mis mee."

Van der Woerd koestert juist de herinneringen van zijn jeugd. In de sixties en seventies groeide Sjors samen met zussen Anne en Edith op aan de Verlooplaan 5. Zijn moeder woont anno 2018 nog steeds in het ouderlijk huis. Logischerwijs is hij nog geregeld te vinden in Barneveld. ,,De vooroordelen over Barneveld zijn bekend: het is strenggelovig en er zijn veel kippen. Maar dat is wel het laatste wat mij te binnen schiet als ik aan m'n opvoeding terugdenk. Ik had een vrije opvoeding, zeker voor de begrippen van die tijd." Hij groeide wel op met het christelijke geloof, ging naar de School met de Bijbel en volgde de havo op het Johannes Fontanus College. ,,Mijn ouders waren gereformeerd, maar op de 'lichte' wijze."

Vader Van der Woerd had een eigen reisbureau en verzekeringskantoor, terwijl zijn moeder bijna fulltime werkte bij Romeyn Herenmode. ,,Misschien toentertijd niet zo gebruikelijk in gewone gezinnen, maar bij middenstanders wel. Na schooltijd speelde ik veel in of achter de kledingzaak. Boven was er een grote zolder, waar ik mij goed wist te vermaken." Als sport koos Van der Woerd voor volleybal bij SSS. Lachend: ,,Met een ladder erbij was het misschien ooit nog wat geworden, maar ik was eigenlijk veel te klein voor die sport. Ik had mijn lengte niet mee."

Een sport die hem meer wist te boeien was zeilen, een passie die hij op 56-jarige leeftijd nog steeds koestert. ,,Eigenlijk wel frappant hoe ik daarmee in aanraking gekomen ben, want niemand in mijn familie zeilde." De liefde voor de sport ontstond via Janka en Annemiek Koch, de twee buurmeiden van Van der Woerd in Barneveld. ,,Zij waren een paar jaar ouder dan ik. Daarom keek ik best wel tegen hen op. Ze waren instructeur bij een zeilschool op De Kaag en haalden mij over daar een week heen te gaan." Dat bleek een schot in de roos. ,,Die vrijheid op het water; ik voelde mij als Columbus op ontdekkingstocht. Na die ene week op de zeilschool was ik helemaal verkocht."

PIJLSNEL Als tiener besloot Van der Woerd dat hij niet lang in Barneveld zou blijven. ,,Ik had al op die leeftijd door dat ik de stad, met al zijn schoon- en lelijkheid en diversiteit, veel aantrekkelijker vond. Na de havo ben ik pijlsnel vertrokken, haha." Die exodus heeft ertoe geleid dat hij niet veel Barneveldse vrienden heeft overgehouden. ,,Eigenlijk wel jammer, want ik had op het JFC veel leuke contacten. We waren bijvoorbeeld geregeld te vinden in De Straaljager en de Bacchus Bar, later gingen we ook wel uit in Ede. Maar toen ik eenmaal buiten Barneveld mijn leven opbouwde, verwaterde het gewoon snel."

Als eerste ging Van der Woerd op kamers wonen in Leiden, waar hij een toeristische opleiding volgde. ,,Op die leeftijd was Leiden voor mij de grote stad, zeker wanneer ik dat afzette tegen Barneveld." Lang bleef hij echter niet in Leiden wonen. Er volgden verhuizingen naar Breda, Malaga en uiteindelijk naar Amsterdam. Net na z'n twintigste ging Van der Woerd er een kamertje huren. ,,Het was een naargeestig en smerig huis, min of meer een opvanghuis voor mensen die het lastig hadden in de stad. In die vergaarbak van mensen kwam ik terecht, er waren geloof ik twaalf kamers in totaal."

De eigenaresse van het pand was een dame op leeftijd, die als hospita kamers verhuurde. Zij was blij met de komst van Van der Woerd. ,,Als jongeling zorgde ik voor wat leven in de brouwerij, op de juiste manier." Na een jaar of vier besloot de hospita Amsterdam te verlaten. ,,Er kwamen geen nieuwe huurders als de oude huurders vertrokken. Toen de hospita besloot dat zij weg wilde, deed zij mij een aanbod om het pand over te nemen. Dat aanbod heb ik samen met vrienden aangegrepen. Met twee stellen - alleen was het onbetaalbaar - hebben we het pand gekocht en het compleet verbouwd tot wat het nu is. Het is gesplitst tot twee grachtenpanden."

REISBUREAU Vanaf midden jaren tachtig kreeg Van der Woerd weer een sterkere band met Barneveld. Hij nam het reisbureau en assurantiekantoor van zijn vader over. ,,Om eerlijk te zijn zag ik er best tegenop, vooral de vastigheid van een kantoor en de structuur van het leven dat daarbij hoort benauwden mij. Om die reden heb ik ook altijd gezegd dat ik het maximaal tien jaar zou doen. Daarna zou ik het doorverkopen. Het ondernemerschap an sich was voor mij geen droom."

Van der Woerd had namelijk een grotere, persoonlijke wens: Hij wilde met zijn vrouw Carola met een zeilboot een wereldreis maken. ,,Die zeilhobby werd steeds groter. Tussen de afronding van mijn opleiding in het toerisme en de overname van het reisbureau van mijn vader had ik al veel gereisd. Ik had ook eerder een eigen boot dan een auto of huis." Juist het verwezenlijken van die wens hield Van der Woerd altijd in het achterhoofd. ,,Veel mensen hebben best wel gedachten over wat zij nog wensen in hun leven, maar dat blijft vaak op de achtergrond. Andere zaken vragen om aandacht, werk verdient bijvoorbeeld prioriteit. Daardoor lukt het een grote groep mensen niet om die ene grote wens in hun leven daadwerkelijk te verwezenlijken", is de observatie van Van der Woerd. Het lukte hem wel. ,,Ik heb altijd concreet toegewerkt naar die grote zeilreis. Eerst alleen, later met mijn eerste vrouw Carola. Ik denk dat het ook de sleutel is geweest dat het ook gelukt is."

Het runnen van het reisbureau in de jaren tachtig en negentig beviel Van der Woerd uitstekend. ,,Voor het internettijdperk waren consumenten voor goede informatie over verre vakantiebestemmingen nog aangewezen op reisbureaus." Veel bedrijven uit de directe omgeving van Barneveld deden een beroep op hem. ,,Ondernemers die voor zakenreizen bij ons uitkwamen. Ja, zo hebben we veel bedrijven kunnen helpen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik een goed team had, dat op een gegeven moment uit maar liefst twaalf mensen bestond. Een gedeelte van die dames is tegenwoordig nog steeds werkzaam bij TUI Barneveld, dat na een aantal veranderingen overgebleven is." Overigens stootte Van der Woerd het assurantiekantoor al snel af. ,,Het verzekeringswerk trok mij minder, terwijl mijn zwager Carl Koetsier daar juist veel affiniteit mee had en heeft. Als ik nu zie hoe Bielderman Koetsier het doet, dan kan ik alleen maar concluderen dat dat een goede beslissing is geweest.."

WERELDREIS Maar in plaats van reizen te verkopen ging hij uiteindelijk liever zelf op reis. Met zijn eerste vrouw Carola zwierf Sjors van der Woerd 2,5 jaar lang over de wereldzeeën. Van het Amazonegebied in Latijns-Amerika tot de ijsgrens in het noorden van Canada en van de Kaapverdische Eilanden tot het Caribische gebied gingen ze met hun zeilboot voor anker. ,,Gezamenlijk je dromen verwezenlijken, dat hebben we gedaan. Ik ben ontzettend dankbaar dat we daar nooit mee gewacht hebben. Het leven is daar te kort voor." Van der Woerd spreekt uit eigen ervaring. Enkele jaren na de terugkeer van de zeilreis werd bij Carola kanker geconstateerd. ,,Onder anderen in haar maag, maar het was al erg uitgezaaid toen de diagnose kwam." Op veertigjarige leeftijd overleed zijn eerste vrouw. ,,Die zeilreis was al bijzonder, maar het verlies geeft een nog diepere lading aan dat avontuur."

Van der Woerd had het moeilijk met het verlies van zijn partner. ,,Carola was mijn droomvrouw, met wie ik ontzettend veel geluk heb gehad. Ik had niet de illusie dat ik een soortgelijke ervaring nog eens zou gaan beleven. Aan de andere kant heb ik Carola beloofd dat ik ook na haar dood wat van mijn leven zou maken. Dat was moeilijk, zeker in het eerste jaar na haar overlijden."

TWEEDE LIEFDE De belofte aan zijn overleden vrouw heeft Van der Woerd waargemaakt. Hij pakte zijn leven op, met dank ook aan zijn huidige partner Lillian. ,,Na twee jaar kwam er ruimte voor andere dingen en liep ik Lillian tegen het lijf. Het was liefde op het eerste gezicht, maar we delen ook hetzelfde verhaal. Ook zij is haar eerste partner verloren. In dat opzicht verstaan we elkaar. We voelen liefde voor elkaar, maar ook voor onze eerste liefde. Die ruimte is er gelukkig." De eerste ontmoeting tussen het stel dateert alweer van dertien jaar geleden. Lilian had op dat moment al een zoon. ,,Max was vier toen hij in m'n leven kwam. Ik kan nu niet meer begrijpen dat ik nooit kinderen wilde. Max voelt nu helemaal als mijn zoon, we zijn een topteam met z'n drieën."

Van der Woerd verdient zijn brood anno 2018 op verschillende manieren. Zo is hij mede-eigenaar van Zilt Magazine, een digitaal magazine voor zeilers. Hij begon met het schrijven van verhalen tijdens zijn wereldreis. ,,Vanaf de boot in Suriname heb ik mijn eerste bijdrage geleverd aan het tijdschrift Zeilen. Na het inleveren van mijn eerste verhaal vroegen ze of ik ook de rekening nog wilde sturen. Blijkbaar had ik er wel gevoel voor. Zo ben ik eigenlijk dit wereldje ingerold. Later zijn we op eigen initiatief met Zilt Magazine begonnen. Het mooie aan dit werk is ook dat het tijd- en plaatsonafhankelijk is. Ik kan overal ter wereld werken."

Van die mogelijkheid maakt hij geregeld gebruik: nog altijd is Van der Woerd een globetrotter die moeilijk stil kan zitten. De afgelopen jaren heeft hij zich met verschillende vrienden gestort op Soller Secrets, het bedrijf waarmee hij vakantiehuizen op Mallorca verhuurt. ,,Dat is een uitgebreid verhaal dat al meer dan vijftien jaar geleden begon. Samen met vrienden hebben we een vervallen vakantiehuis op Mallorca gekocht en opgeknapt. In eerste instantie was dat puur voor onszelf, maar inmiddels hebben we vier huizen die we verhuren aan toeristen. Dat loopt heel goed."

In Soller Secrets werken Sjors en Lillian samen met drie andere bevriende stellen. ,,Veel mensen zeggen dat ze dat nooit zouden doen met vrienden, maar ik vind dat juist waardevol. Je deelt samen de verantwoordelijkheid, het plezier dat je eraan beleeft en de risico's, uiteraard met goede onderlinge afspraken. Juist door het samen te doen, hebben we Soller Secrets op Mallorca daadwerkelijk van de grond gekregen."

ACHTERTUIN Van der Woerd is zelf met enige regelmaat te vinden op het Spaanse vakantie-eiland. ,,Mallorca voelt als onze achtertuin vanuit Amsterdam. Je vliegt er in een paar uurtjes naartoe." Maar een achtertuin op Mallorca of een grachtenpand in Amsterdam; Barneveld geniet nog steeds zijn belangstelling. ,,Gek eigenlijk, dat je geboeid blijft door zo'n klein stukje op deze grote aarde. Ik vind het nog steeds leuk om het nieuws te volgen in het dorp, via de krant of familie." Van der Woerd houdt het op herkenning. ,,Nieuwe dingen in het leven ontdekken vind ik belangrijk, maar je moet ook weten wat je hebt. Zo is het ook met mijn Barneveldse afkomst; die connectie blijf ik koesteren."

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie
advertentie