Afgelopen februari waren wij op vakantie in Valkenburg, boven op de roemruchte Cauberg. Er was veel aandacht voor de Amstel Goldrace die daar jaarlijks doorheen trekt. Ik ben geen wielerliefhebber, dus mij zei dat niet zoveel. Hoewel, in mijn vorige woonplaats Oldebroek waren veel mensen met duursport bezig, wielrennen, hardlopen, ATB, marathonschaatsen, de alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee. Ik mocht de verhalen horen van legendarische wedstrijden met grote namen als de broers Ruitenberg, ‘Dolle’ Dries van Wijhe. Bij bekende wielerwedstrijden ging een groepje Oldebroekers de routes markeren met ‘Oldebroek’, ‘OWIOS’ (de plaatselijke voetbalclub, red.) en ‘Dolle Dries’. Men was er trots op als het tijdens de televisiereportages in beeld kwam. En dat gebeurde natuurlijk weleens.
Mijn vakantie was een afsluiter van ons afscheid van Oldebroek en even bijkomen van alle indrukken van Voorthuizen. Het loslaten van het één en het integreren in het nieuwe, kost tijd en energie. En nu, een paar maanden verder, merk ik dat het loslaten snel is gegaan. Hoewel ik er tot eind april nog woonde, was de verbondenheid met het dorp en d..