Schoon genoeg

BARNEVELD Als trouwambtenaar kom ik graag bij de mensen thuis. Op weg naar de belangrijkste vraag van de avond (waarom willen jullie eigenlijk met elkaar trouwen?) zit ook altijd het onderwerpje ´onhebbelijkheden´. Natuurlijk is je partner helemaal geweldig, maar hij of zij heeft toch ook wel een paar mindere eigenschappen?

De meeste bruidegommen scoren buitengewoon laag op het gebied van huishoudelijke taken. Dat varieert van ´hij laat alles slingeren´ tot ´hij ruimt nooit op´ en ´hij kan niet schoonmaken´. Tijdens een van mijn huwelijksvoltrekkingen besloot ik daar een passage aan te wijden om allerlei misverstanden voor eens en altijd uit de weg te ruimen. Ik zei tegen de bruid het volgende. ,,Lieve Kim, je kunt het Dennis eigenlijk niet kwalijk nemen, want Dennis is een man. En ik heb in al die jaren als trouwambtenaar (ik overdrijf graag) nog nooit een man ontmoet die wél van opruimen en schoonmaken houdt. De meesten hebben er al schoon genoeg van voordat ze überhaupt begonnen zijn. Sommige mannen hebben zich heel goed laten drillen, maar ook zij vinden het niet leuk. Ik krijg thuis wel eens op mijn kop omdat er nog ergens stof ligt terwijl ik er net heb lopen stofzuigen. Ik zeg dan altijd: dat heb ik bewust laten liggen schat, dat is nou stof tot nadenken.´´

De hele zaal, gevuld met een mannetje of tien, was meteen in rep en roer. Want, jawel, de vader van de bruid bleek nu net de enige uitzondering te zijn op regel. De beste man was niet alleen gezegend met een opgeruimd karakter, maar bleek er ook nog eens echt van te genieten als hij thuis de ramen mocht lappen.

In de kleine trouwzaal ontstond een boeiend gesprek tussen de aanwezigen en mij. En dat kon ook, want we waren (inclusief de bode), slechts met twaalf mensen aanwezig. Van tevoren had ik al even een voorstelrondje gedaan, zodat ik van iedereen wist wie hij of zij was en tot welk kamp ik hem of haar moest rekenen.

Waarmee ik een van de grote voordelen van trouwen in coronatijd heb genoemd. Natuurlijk is het leuk om met tientallen daggasten achter je aan van trouwzaal naar kerk en feestlocatie te rennen, maar hoeveel mensen heb je aan het einde van de dag daadwerkelijk gesproken? Kwantiteit is geen garantie voor kwaliteit. Sterker nog, ik durf te zeggen dat kleine bruiloften intiemer zijn. Door corona moet je doorselecteren, blijft alleen de harde kern over. De verplichte nummers, of het nu je buren, verre familieleden, vage kennissen of collega´s zijn, laat je lekker thuis. Je blijft alleen over met de mensen die je echt dierbaar zijn. Hoe mooi is dat?

Van bevriende uitvaartverzorgers hoor ik soortgelijke verhalen. Over hoe mooi en intiem de plechtigheid was, juist door het kleine aantal aanwezigen. Mensen zaten in een cirkel rond de kist en beleefden het afscheid heel intens. Daarmee wil ik niet zeggen dat kleine gezelschappen altijd beter zijn, maar wel dat corona ons ook nieuwe gezichtspunten biedt, waar we in de toekomst ons voordeel mee kunnen doen. Niet alleen kijken naar de kwantiteit van onze gasten, maar vooral naar de kwaliteit. Dat komt die ene bijzondere dag ongetwijfeld ten goede.

Geschreven door Erik Roest