En we zijn vier jaar verder (opinie)

Net als in 2014 lijkt het erop dat enkele partijen een spel gespeeld hebben, ruim voor de gemeenteraadsverkiezingen op 21 maart. Ik volg daarvoor de berichtgeving in de Barneveldse Krant op de voet. Pro'98 zou vorig jaar te horen gekregen hebben van de SGP en ChristenUnie dat, als zij mee wilde doen in de coalitie, Monique Rosbergen zich moest terugtrekken als kandidaat wethouder.

Geheel terecht spuit Mijntje Pluimers haar gal over het gedrag van de toekomstige coalitiegenoten van Pro'98, de SGP en CU, maar ook Pro'98 krijgt er dunnetjes van langs.

De reacties van de aangesproken partijen zijn veelzeggend. De ChristenUnie is nooit naar mevrouw Rosbergen gestapt om te zeggen dat zij geen wethouder mocht worden. Nee natuurlijk niet, zo gaat dat niet. Hij, Lukas Scheijgrond, moet toch weten dat wandelgangen meer horen dan een mond vol tanden kan verzwijgen.

Koos van der Tang (SGP) staart naar zijn navel, omzeilt voorzichtig het onderwerp in de hoop dat wat je niet bespreekt ook niet bestaat en probeert daarmee weg te duiken voor de wijzende vinger. De vreugde over verkiezingswinst verbleekt bij de pijn van gezichtsverlies.

Arjen Korevaar (Pro'98) erkent de kwaliteiten van Monique Rosbergen en betreurt het zo voor haar, kiepert haar vervolgens als ballast overboord en laat zich leiden door de absurde wensen van andere partijen. Partijen die zijn Pro'98 4 jaar geleden, d.m.v. achterkamertjespolitiek, pootje lichtten.

Ik vraag me af of politieke partijen, die zo respectloos handelen naar een oud-collega, de kiezer nog serieus nemen. Of is het ´bedankt en tot over vier jaar?´

Gerard Eijk
Barneveld