Vijftig jaar geleden kwam het (voorlopig) einde van de Puurveense molen

Kootwijkerbroek- Vandaag is het vijftig jaar geleden dat een grote alles verwoestende brand het einde van de trotse Puurveense Molen uit 1857 veroorzaakte. De molen stond er sinds de restauratie in 1956 piekfijn bij en onderging net de eerste grote schildersbeurt na acht jaar. Het begin van het einde kwam onder theetijd zo rond half drie op de mooie zonnige middag van 14 februari. Het leek wel een lentedag. Ik ben opgegroeid bij de molen.Ik zat als elfjarige in de vijfde klas van de splinternieuwe Rehobothschool aan de Kosterijweg. Het was wat onrustig in de klas want de jongens bij het raam zagen grote rookwolken uit de richting van Puurveen komen. Bovenmeester Boender ging poolshoogte nemen en kwam me met het verpletterende nieuws uit de klas halen. Over de Kosterijweg op weg naar huis zag ik dat de romp al in de vlammenzee in elkaar gestort was. Voor een elfjarige stort dan ook zijn wereld in elkaar. Hoevaak was ik niet naar boven geklommen om van het uitzicht te genieten. Weg waren de spannende jaartallen en namen,in de balken gekerfd door het voorgeslacht en de molenaarsknechts uit vroeger tijden, als ze onder het malen tijd over hadden. De bussen met toeristen uit Engeland en Amerika die op weg naar het Kröller-Müllermuseum vanuit Amsterdam onderweg de Puurveense Molen aandeden, zouden nu ook niet meer komen. Fijn dat nu in 2014 lijkt, dat het einde geen definitief maar een voorlopig einde zal zijn, nu de herbouw gestalte lijkt te krijgen.