Op de camping genoten onze jongens (5 en 3 jaar) ervan: het zogenoemde ‘slaapmutsje’. Elke avond was het raak. Tegen de klok van zeven uur. Twee verklede figuren struinden langs alle tenten en caravans. Overal nodigden ze de kleintjes uit om mee te gaan. De kinderstoet eindigde uiteindelijk in een soort zitkuil aan de rand van de camping. Daar werd een grappig toneelstukje opgevoerd en er werden een paar kinderliedjes gezongen als afsluiting van de dag. Onze jongens genoten ervan. ‘Opschieten met eten, papa’, klonk het al een uur van tevoren. ‘Komen ze er al aan?’, zeiden ze als ze veel te vroeg op de uitkijk stonden. Het ‘slaapmutsje’ hoorde er deze zomervakantie helemaal bij.
Hierover mijmerend bedacht ik dat we er als christenen wellicht iets van kunnen leren. Om te beginnen bijvoorbeeld het belang van ritme en vaste structuren. Zoals op de camping het ‘slaapmutsje’ dagelijks de dag afsluit met de kinderen, zo is het waardevol om als gelovige vaste patronen in je dag aan te brengen. Opstaan of naar bed gaan met een ..
