Opinie: Een bodempje korenwijn brengt reuring en saamhorigheid…

Het besef is nog niet overal doorgedrongen, maar we leven eigenlijk in de Gouden Eeuw van de Democratie, want ‘Heel Holland Protesteert’ tegenwoordig, van boze boeren tot viruswaanzinnigen en van verplegend personeel tot kermisexploitanten. Ook de gemeente Barneveld pikte dit voorjaar een graantje democratie mee, met enkele tientallen boze boeren en tractoren op het Raadhuisplein als protest tegen de plaatsing van windturbines.

Dit najaar kunnen we de apotheose tegemoet zien van de windmolendiscussie en zal het Raadhuisplein ongetwijfeld weer uit alle windstreken van onze gemeente volstromen met criticasters. Maar of onze bestuurders daar op zitten te wachten?

Boze burgers, die zien onze lokale politici liever niet op het Raadhuisplein en al helemaal niet in groten getale.

Zoals onze bestuurders ook niet teveel pottenkijkers willen bij als lastig geboekstaafde beraadslagingen. In de laatste raadsvergadering voor het zomerreces liepen de gemoederen weer eens hoog op over een door de coalitie gewenste niet-openbare informatiebijeenkomst over de begroting voor 2021. Want: altijd hachelijk al die cijfertjes met een volle publieke tribune als toehoorder. SGP-fractievoorzitter Koos van der Tang toonde zich in de commissievergadering bestuur van 23 juni jl. al een fervent voorstander van besloten vergaderingen: “Kunnen we spijkers met koppen slaan…” Koos zal Thorbecke wel niet in zijn boekenkast hebben staan, vermoed ik.

OPENBARE MEETING De oppositiepartijen Lokaal Belang en VVD probeerden woensdagavond 8 juli met een motie een openbare meeting af te dwingen, maar dat soort populistische strapatsen worden in deze raadsperiode als ongewenst weggeschoven door de coalitiepartners. Een herhaling van zetten van de discussie over de kadernota in juni 2019. Niets opmerkelijks dus eigenlijk, maar de toon van het debat zorgde toch weer voor de nodige ophef, zoals de Fransen zo mooi kunnen zeggen: C’est le ton qui fait la musique…

CDA-fractievoorzitter Daan de Vries, die zich graag laat voorstaan een ‘verbinder’ te zijn, maakte een opvallend statement: “Er moeten keuzes worden gemaakt. Veel kan in het openbaar, maar soms worden ideeën uitgewisseld die veel impact hebben op verenigingen en organisaties…dat gaat veel reuring opleveren.” Dat moet de verzamelaars van oud-papier in onze gemeente bekend in de oren klinken.

LIJSTTREKKERSVERKIEZING Maar horen reuring en CDA niet een beetje bij elkaar? Ik kan mij het CDA-congres in 2010 nog goed herinneren (sorry Jos), toen er binnen de kortste keren een regenboog van gekleurde briefjes door de zaal wapperde om de samenwerking met de PVV te beklinken. Om nog maar te zwijgen over de lijsttrekkersverkiezing deze maand, we konden wekenlang genieten van alle reuring in de media, van piposchoenen tot Monatoetjes. Eén opmerking in al die reuring is blijven hangen bij mij, een quote van Pieter Omtzigt: “Het controleren van de macht kun je beter niet alleen aan de oppositie overlaten…” Van deze quote zou ik, als ik CDA-fractievoorzitter was, dankbaar gebruik maken! Ik kan er niet omheen, maar als ik Daan soms verongelijkt om zich heen zie kijken in de raadszaal, moet ik altijd denken aan dat tv-programma: ‘Help, mijn man is…eh… politicus...”

De gevleugelde uitspraak van Omtzigt zegt eigenlijk alles over de moeizame sfeer (een eufemisme) tussen coalitie en oppositie in de Barneveldse gemeenteraad. Waar echter in een lezersreactie in de Barneveldse Krant werd verondersteld dat ‘onze lokale democratie al jaren dood en begraven is’, zie ik dat genuanceerder, het dualisme in Barneveld, om nog even bij Pieter Omtzigt te blijven, leidt in deze raadsperiode een zieltogend bestaan en als onze politici zo doorgaan, kruipen aan het einde van de rit de maden uit het Barneveldse dualisme.

De jonge honden van PRO’98, CU en CDA lijken maar niet onder de paternalistische vleugels van Vadertje Tang uit te kunnen komen. Want waar in de raadsvergadering van 8 juli de kaakjes angstvallig op elkaar bleven, schroomden Arjen Korevaar en Lukas Scheijgrond niet de zogenaamde ‘derde ronde’ - als je met elkaar, coalitie en oppositie, in de bedrijfskantine na een avondje bakkeleien in de raadszaal een prikkertje in een geurige bitterbal plempt -, te verplaatsen naar de kolommen van deze krant.

Vroeger, in mijn politieke jaren, was niet alles beter, maar wel een stuk gezelliger. In de ‘derde ronde’ belandden we regelmatig na een meeslepende raadsvergadering op de kamer van burgemeester Wim Burgering. Om even na te babbelen en een dikke sigaar op te steken. En dan kreeg ik soms, echt heel soms hoor, wel eens te horen: “Je was weer knap opstandig vanavond Dirk.” Ik?” “Daar heb ik geen herinnering aan hoor!” Dat was meestal het sein voor kabinetschef Sikko Kranenborg om nog een bodempje korenwijn bij te schenken. Saamhorigheid (en een beetje reuring) is ongeveer de prijs van een flesje Korenwijn… Zo simpel kan het zijn.

De ‘derde ronde’ van de fractievoorzitters van PRO98 en CU in de kolommen van de Barneveldse Krant beloven weinig goeds voor de verstandhoudingen in de raad voor het restant van deze raadsperiode. En voor het debat al helemaal niet. Lukas Scheijgrond beschuldigde Lokaal Belang ervan ‘een sfeer van verdachtmakingen’ te creëren. Zo kun je het hebben van een andere mening natuurlijk ook kwalificeren, maar het draagt niet bij aan het gezamenlijk besturen van een gemeente. Dat heet toch echt dualisme, ik kan het niet duidelijker zeggen! Arjen Korevaar was een stukje milder en transparanter, hij beëindigde zijn oprisping in de Barneveldse Krant met de vaststelling dat ‘de gemeente het stiekem best goed doet.’

Waar de heren een beetje aan voorbij is dat er eigenlijk helemaal geen echte discussie is geweest over de Kaderbrief van het college, als voorloper van de begrotingsbehandeling. De coalitie was aanvankelijk zelfs voornemens de Kaderbrief van de agenda van 8 juli af te halen. De Kadernota, dit jaar door corona en andere omstandigheden gereduceerd tot een kaderbrief, had het voorlopige hoogtepunt kunnen zijn in het lokale politieke proces. Dan is de raad, zoals ieder jaar, aan zet om het beleid voor het komende begrotingsjaar neer te zetten. De begrotingsbehandeling is daarvan slechts de vertaling. Niet meer en niet minder. Die omissie moet de coalitie zich aantrekken, dan had het zomerreces in een aangenamere sfeer kunnen beginnen… Oppositie lives matter…

We zitten over de helft van deze raadsperiode, maar de vergaderingen voltrekken zich in een eentonig patroon. Het is elke maand weer: alle ballen op Mijntje, waarna de heren en dame een opzichtige schwalbe maken over het uitnodigende uitgestrekte been van de LB-voorvrouw.

QUOTE VAN DE MAAND Maar eerlijk is eerlijk, de quote van de maand, komt toch uit de mond van wethouder André van de Burgwal: “Openbaar of niet-openbaar, dat bepaalt wel de diepte waarin we informatie met u kunnen delen.” In Den Haag weten ze daar alles van, daar wordt voortdurend gediscussieerd over verdwenen bonnetjes en zwartgelakte of spoorloos zoekgeraakte WOB-verzoeken, zoals bijvoorbeeld in de toeslagenaffaire.

De wethouder zal het wel niet zo bedoeld hebben, maar als hij net zo onhandig omspringt met de begrotingscijfertjes, dan staat ons nog veel bestuurlijke trammelant te wachten dit najaar. Daar zou ik als burger graag bij zijn op de publieke tribune. Al was het maar om de belofte van de wethouder in de Barneveldse Krant van 11 juni jl. nog eens te vernemen: “De lokale lasten gaan in 2021 niet omhoog.” Die staat. Leuker en transparanter kan ik het – op dit moment - niet maken…

Dick van Rheenen