De toekomst van Scherpenzeel ligt volgens een rapport bij Barneveld.
De toekomst van Scherpenzeel ligt volgens een rapport bij Barneveld. Margreet Hendriks

Opinie: Nabuurschap in de Gelderse Vallei

13 juni 2020 om 14:08 Opinie

Om te beginnen, dit is een coronavrije opinie, dus u kunt gerust verder lezen. En wilt u zich desondanks toch laten testen, dan lijkt het me handig dat u zich ook meteen laat testen voor de globalisering van ons bestaan. Want het wordt nooit meer zoals het was. De tijd dat de melkboer nog goedgemutst aanbelde. In het nieuwe normaal, komt de melkboer niet meer langs, maar de belastinginspecteur, om onze tandenborstels in de douche te factchecken. Ons bestaan, ons menszijn, onze identiteit, is niet meer dan een economische meetlat. Waar kunnen we de laatste centen nog bij elkaar peuteren om onze grootkapitalistische vrienden mee te plezieren: KLM, Shell, Booking.com., etc. We zijn, ongemerkt, al lang ingezetenen van het ‘Noord-Korea van de Vrijheid’.

ASTERIX EN OBELIX Zelfs op lokaal niveau begint de globalisering om zich heen te graaien. Alle berichtgeving overziend van de laatste weken over de voorgestelde fusie tussen Scherpenzeel en Barneveld, voel ik mij steeds meer verzeild geraakt in een bijzondere aflevering van de avonturen van Asterix en Obelix. Dat zich halsstarrig verzettende Gallische dorpje 50vChr., die het onverschrokken opneemt tegen de legioenen van Julius Caesar.

Even een paar momenten uit de strip: visboer Kostunrix, die Hoefnix, de smid, met bedorven makrelen om de oren mept, of Abraracourcix , de Harry de Vries van destijds, de eeuwoude Nestorix, achterna gezeten door zijn jeugdige eega en natuurlijk Kakofonix, de bard van het dorp (vermoedelijk een hele vroege voorvader van Marti Jansen, maar dit terzijde) die uit voorzorg voor onverwachte niet-toegestane anderhalve meter cultuur-erupties, altijd strak vastgebonden in een boomstam wordt gehesen, terwijl er onder zijn ogen flink wordt gepeuzeld aan wilde zwijnen en de pullen goudgele kragen niet zijn aan te slepen. Tot zover de strip. Terug naar de werkelijkheid.

GEEN ENKEL BESLUIT Deze week ontvangen alle inwoners van Scherpenzeel een persoonlijke oproep van hun college van burgemeester en wethouders om zich uit te spreken over een al dan niet zelfstandig voortbestaan van Scherpenzeel. In Barneveld vergadert de gemeenteraad op 17 juni a.s. over de stand van zaken in de mogelijke fusie tussen Scherpenzeel en Barneveld. Maar, wordt geruststellend gemeld bij de aankondiging, de raad neemt geen enkel besluit. Barneveld besluit pas als Scherpenzeel heeft besloten en als Scherpenzeel afziet van een fusie met Barneveld, dan houdt het ook voor Barneveld op. Zeggen ze! Ik herinner me ineens een quote uit BZV: “Als het niks is, dan is het niks.”

Maar… Maar… beide gemeenten rekenen buiten de waard, de Julius Caesars van Arnhem en die hebben maar één datum voor ogen: 1 januari 2023, dan moet dat onverzettelijke dorpje in de Gelderse Vallei zijn bestuurlijke biezen hebben gepakt. Einde dictaat…eh…pardon…einde citaat.

ONONTKOOMBAAR Vorige week waren CvdK John Berends en Gedeputeerde Jan Markink te gast in Barneveld en Scherpenzeel. Niet om beide gemeenteraden te informeren, zo van: “jongens, wat vinden we van een fusie, is dat geen briljant idee?”, maar meer eigenlijk om mee te delen dat het proces van herindeling onontkoombaar is begonnen en verder gaat. Op het bureau van de minister van Binnenlandse Zaken, Kasja Ollongren, ligt al een memotje, hoewel de Arnhemse bestuurders zich vorige week niet meer konden herinneren wie dat memotje daar had neergelegd, maar bovenal wanneer, 7 mei of 2 juni, of zoveel eerder, dat kan natuurlijk ook, want je hebt bestuurders die soms heel voortvarend zijn?

GBS-voorman Henk Brons, deel uitmakend van de Scherpenzeelse gemeenteraad, toonde zich vorige week over de ‘vooringenomenheid’ van de Gelderse bestuurders pisnijdig, wat tot enige schrik leidde bij de bestuurlijke maar immer vriendelijk glimlachende onheilvoorspellers. En toen moesten deze Arnhemse vrienden nog naar Barneveld. Onderweg zullen ze wel gedacht hebben, “Ach, Scherpenzeel hebben we gehad, Barneveld wordt een makkie, want daar staat het presidium te trappelen van ongeduld om met Scherpenzeel te fuseren”.

Maar toen hadden Jan Markink en John Berends nog geen kennis gemaakt met onze lokale Jeanne d’Arc, Mijntje Pluimers’, want die l.e.e.s.t. w.e.r.k.e.l.i.j.k. a.l.l.e.s, die slaapt ’s nachts op stapels raadsvoorstellen, nota’s, memo’s, beleidsstukken, vragen, heel veel vragen en heel veel ontbrekende antwoorden. De LB-voorvrouw prikkelde de Gedeputeerde niet alleen met vragen over de data, maar ze citeerde ook uit een verslag van een ontmoeting tussen de colleges van Scherpenzeel en Barneveld van 11 mei jl., waaruit zou kunnen worden opgemaakt dat het presidium al een politieke uitspraak zou hebben gedaan. Mijntje Pluimers sprak een eensgezinde opstelling fors tegen.

Dat lijkt me ook niet kunnen, want een presidium is vooral niet bedoeld voor politieke uitspraken en (pre)besluiten. In een presidium regel je een raadsuitje, of een cadeautje voor een jubilaris. En maak je hooguit stampij over het dessert.

WINDMOLENS Burgemeester Asje van Dijk sprak in diezelfde informatieavond verzoenende woorden over de fusie als ‘goed nabuurschap’: “Kom gezellig bij ons, want we hebben het in Barneveld goed voor mekaar. Een eigen dagblad, een goede communicatieafdeling, etc.” Ja, je kunt ook te lang op de sofa bij vriend Sigmund Freud hebben gelegen, dat kan zomaar tot inzichten leiden waarvan je geen weet hebt. Asje van Dijk vertelde ook niet het hele verhaal, dat we in Barneveld nog met een paar windmolens lopen te leuren die niemand wil, dat we er gerust een paar jaar over doen om een oversteekplaats wat veiliger te maken, een oud-papier regeling schrappen voor verenigingen en kerken zonder enig vooroverleg, het gestruisvogel in de zandaffaire en als Scherpenzeel financieel door het ijs gaat zakken, zoals GS veronderstellen, dan moeten we ook even meewegen dat Barneveld er financieel niet florissant voorstaat volgens een recent benchmarkonderzoek.

VRIENDEN MAKEN Het huishoudboekje van de gemeente Barneveld! Zal dat laatste aanleiding zijn geweest voor Gedeputeerde Jan Markink, daartoe uitgedaagd door enkele fractievoorzitters, om donderdagavond 4 juni een financieel douceurtje uit zijn mouw te schudden om de Barneveldse bestuurders te paaien? Kan! Maar het kan evengoed een goedmakertje zijn voor het heen en weer geschuif van verantwoordelijkheden tussen gemeente en provincie in de zandaffaire. We horen het niet. En we weten het niet. En ook de CvdK in Gelderland verkeert klaarblijkelijk wel eens op de sofa van Sigmund Freud (en dan ga ik niet de grap maken dat de CvdK en Asje voor de prijs van één hebben geboekt), want wonend in Uddel, zo verklapte de CvdK, doet hij regelmatig boodschappen in Voorthuizen en gunde hij, Scherpenzeel, als Uddels equivalent in de Gelderse Vallei, ook een sterke buurgemeente. Met andere woorden, Scherpenzelers, ga vooral shoppen in Barneveld straks. Vrienden maken in de politiek is een vak hoor!

In Arnhem, zo meldden Markink en Berends op bezoek bij de raad in Barneveld, door alle fractievoorzitters nederig ‘hartelijk welkom’ geheten (en dat was het dan meteen wel zo’n beetje!), wordt vooral de zorgvuldigheid van het proces benadrukt.

Daarom mailden GS ter voorbereiding een paar uur voor de ontmoetingen met de raden van Scherpenzeel en Barneveld vorige week een kleine 100 pagina’s aan informatie! Nou ben ik altijd een snelle lezer geweest, maar dan heb ik het wel over een thrillertje, maar met zo’n tsunami aan informatie, waarbij je vooral tussen de regels moet lezen, moet napluizen wat er vooral niet staat en data moet factchecken, had ik voor de eer bedankt en een vrije avond genomen. Misschien was ik wel zo beleefd geweest, met redenen omkleed voor mijn afwezigheid, om de CvdK even een appje te sturen, maar bestuurlijke appjes zijn tegenwoordig ook al levensgevaarlijk.

Het zijn bijzondere tijden. De miljarden klotsen in het coronatijdperk tegen de plinten in Den Haag, om de beurswaarde van de KLM op te krikken (want een beetje te duur ingekocht), er wordt zelfs over nagedacht om in het landsbelang en onze identiteit de tompoucen en rookworsten van de HEMA van de ondergang te redden. Echter Scherpenzeel, dat vriendelijke dorpje op de rand van de Gelderse Vallei lijkt reddeloos verloren.

Is Scherpenzeel nog te redden als zelfstandige gemeente? Mijn eerste advies zou zijn: koop een supergrote ketel, huur druïde Panoramix in en laat hem dat onoverwinnelijke toverdrankje brouwen om de oprukkende legioenen van de Caesars uit Arnhem buiten de Valleipoorten te meppen.

INGEZONDEN STUKJES Maar meer hoop kan misschien worden geput uit het nabuurschap van Barneveld. Want bij enig onheil, bijvoorbeeld een paar stevige ingezonden stukjes in de Barneveldse Krant, kruipen onze bestuurders schielijk met hun rugzakjes vol bestuurlijke kwaliteiten in hun holen. Verdeeldheid is des duivels oorkussen op de Veluwe. Met een beetje geluk wordt er altijd wel een partijtje zo wispelturig en ongeduldig, dat ze om het hoekje van hun hol met een motie gaan zwaaien, om het begrip fusie voor minstens honderd jaar uit hun bestuurlijke vocabulaire te schrappen. Nabuurschap heeft vele gedaanten! Zeker in Barneveld!

Maar als het dan toch de verkeerde kant opgaat en Scherpenzeel reddeloos dreigt te verzuipen in de globalisering, dan zou ik adviseren om met de bevolking massaal op te trekken naar Den Haag. In het kader van de nieuwe anderhalve meter wetgeving heb je dan al gauw 10.000 bussen nodig, daar kun je de A12 minstens een week lang mee ontregelen. Wordt daarom sowieso een onvergetelijk uitje! En de rekening? Die stuur je gewoon naar Raadhuisplein 2 Barneveld. Kijken hoe ver dat nabuurschap reikt! En of Arnhem ook de portemonnee trekt!

Dick van Rheenen

Fuseren of zelfstandig blijven? In Scherpenzeel zijn de meningen verdeeld.
Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie
advertentie