'Grenzen Zwitserland potdicht; streep door bezoek aan Barneveld'

BARNEVELD Ruud (58) en Betsy Hazewinkel (55) waren deze maand graag voor familiebezoek naar Barneveld gereden, maar de grenzen zitten potdicht. Daarom vieren ze nu noodgedwongen vakantie in eigen achtertuin: de Zwitserse Alpen.

Geertjan Jansen

Net als Nederland krabbelt Zwitserland langzaam uit de lockdown. Sinds drie weken zijn alle winkels weer open en naar verwachting volgen over twee weken de landsgrenzen. De Zwitserse regering heeft veel harder ingegrepen dan de Nederlandse, concluderen Ruud en Betsy Hazewinkel. ,,Medio maart ging hier plotseling bijna alles dicht. Alleen de tankstations, supermarkten, apotheken en drogisterijen mochten open. We hadden geluk dat het toeristisch winterseizoen net was afgelopen, maar toch was het vreemd om mee te maken. Ik voelde me een beetje lamgeslagen'', blikt Betsy terug. ,,Ik had heel veel ideeën, maar er kwam weinig uit mijn handen.''

ZWITSERSE DROOM Het is inmiddels alweer bijna elf jaar geleden dat de Hazewinkels hun leven in Barneveld inruilden voor het kanton Wallis in het zuiden van Zwitserland. Tijdens vakanties waren de Barnevelders verknocht geraakt aan de rust, frisse lucht en uitgestrekte natuur. Ze droomden al voorzichtig van een toekomst in het Alpenland toen een aangekondigde reorganisatie bij de toenmalige werkgever van Ruud de emigratieplannen in een stroomversnelling bracht.

VAKANTIEHUIZEN Ruud en Betsy streken in 2009 neer in Fieschertal, een dorp met driehonderd bewoners, vlakbij de grens met Italië. De nabijgelegen Aletschgletsjer, sinds 2001 op de Unesco-werelderfgoedlijst, is het uithangbord van het gebied. De Barnevelders namen samen een bedrijf over dat vijftien vakantiehuizen van particuliere eigenaren beheert en verhuurt. Ruud vond daarnaast een baan als kaartverkoper bij de kabelbaanmaatschappij. ,,Alles bij elkaar zijn we vrij druk, maar dat vinden we niet erg. Het werk is leuk om te doen en door mijn baan hebben we meer zekerheid, mocht het om wat voor reden dan ook minder gaan met de verhuur van de huizen’’, vertelde het stel in 2013 in deze rubriek.

PROMOTIE Zeven jaar later blijkt er zakelijk gezien het nodige te zijn veranderd. Het aantal vakantiehuizen in beheer is afgebouwd tot vier stuks en Ruud is opgeklommen naar een leidinggevende positie bij de kabelbaanmaatschappij. ,,In 2018 heb ik gesolliciteerd op de functie Teamleider Kassa en het was voor ons best bijzonder dat ik de baan kreeg. Ik blijf toch een buitenlander'', zegt hij enthousiast. ,,En vorig jaar kreeg ik zelfs de kans om teamleider te worden voor drie gebieden. Hoewel ik best vereerd was door dit mooie aanbod, heb ik toch vriendelijk bedankt. Zo'n baan geeft je heel veel stress, terwijl we juist naar Zwitserland zijn verhuisd om meer te genieten.''

CHEF POETSEN Betsy is de drijvende kracht achter Ferienwohnungen Hazewinkel. Ze is ,,chef poetsen'', regelt de boekingen en vangt de gasten op. Ruud, in Barneveld onder meer bekend als oud-medewerker van het postkantoor, springt bij voor de boekhouding. ,,Maar nu even niet, want deze maand hebben we lekker vakantie. We slapen uit, maken mooie wandelingen met de hond en klussen in en om het huis. Je moet wat hè als je het land niet uit kunt.''

OP PAD MET DE CAMPER Het liefst hadden de Hazewinkels nu, zoals elk jaar in mei, vakantie gevierd in Nederland. Op het programma stond onder meer een bezoek aan de 83-jarige moeder van Betsy in Barneveld en ook vrienden in Friesland en Zeeland konden op visite uit Zwitserland rekenen. Betsy: ,,Mijn moeder vindt het jammer dat we niet komen, maar het is niet anders. Gelukkig kunnen we in ieder geval videobellen.'' Ruud: ,,Op aanraden van de vader van wielrenner Wilco Kelderman - hij was hier voor de wielerronde van Zwitserland - hebben we twee jaar geleden een camper gekocht. Een geweldige aankoop! Eerder reden we regelrecht in elf uur naar Nederland om vervolgens bij allerlei mensen op visite te gaan. Leuk om iedereen weer te zien, maar we misten het vakantiegevoel. We werden geleefd en waren steeds bezig om plekken te regelen om te overnachten. Nu rijden we via een omweg in tien dagen naar Nederland en hebben we onze slaapplaats altijd bij de hand. Veel relaxter.''

TOERISTEN UIT AZIË Terug naar de Zwitserse bergen. Nu de wintersporters zijn vertrokken hoeven Ruud en Betsy en de overige driehonderd bewoners van Fieschertal het indrukwekkende uitzicht op de bergen tijdelijk met niemand te delen. Het zomerseizoen staat echter al voor de deur. Over iets meer dan een week gaat de kabelbaan weer open en worden de eerste wandelaars, parapenters (zweefvliegers vanaf een berg, red.) en overige toeristen verwacht. ,,Dat zullen vooral Zwitsers zijn. Op grote groepen uit Azië hoeven we sowieso niet te rekenen'', vertelt Ruud. De coronacrisis lijkt tot nu toe weinig invloed te hebben op het aantal boekingen. Betsy: ,,Je kon merken dat mensen even de kat uit de boom keken, maar inmiddels stromen de boekingen weer binnen.'' Ruud: ,,We hebben geluk gehad dat de coronacrisis voor dit gebied op een relatief gunstig moment uitbrak. Het was een ramp geweest als dit midden in het winterseizoen was gebeurd. Dan hadden we iedereen naar huis moeten sturen.''

ANGST Hoewel tot nu toe slechts één bewoner van Fieschertal, een medewerkster van het ziekenhuis, besmet raakte met het coronavirus, regeerde bij veel dorpelingen de angst om ziek te worden. Betsy: ,,We wonen dichtbij het zwaar getroffen Italië en de beelden uit dat land hakten er bij veel mensen flink in. Zwitserse bedrijven moesten het plotseling doen zonder hun werknemers van over de grens en enkele oudere buurvrouwen durfden hun huis niet meer uit, zelfs niet om boodschappen te doen. Daarom hebben wij dat maar voor ze gedaan.'' Ruud: ,,Zelf waren wij niet bang. We wonen in een dunbevolkt gebied. In tegenstelling tot drukke steden is de kans op besmetting hier zeer klein. Vandaar dat toeristen juist nu graag naar deze regio komen. Je kunt hier in het zomerseizoen uren rondlopen zonder andere mensen tegen het lijf te lopen. Het is heerlijk rustig.''

SUCCESVOLLE INTEGRATIE De Hazewinkels genieten van die rust en voelen zich volledig opgenomen in de hechte gemeenschap waar het echt 'ons kent ons' is. Betsy: ,,Het geheim van onze succesvolle integratie? We zijn altijd vriendelijk, maken met iedereen een praatje en doen geen gekke dingen. Ook hebben we veel contacten gelegd via de sportclub en vrijwilligers. Als niet-katholiek ben ik zelfs gevraagd voor het schoonmaakteam van de kerk. Heel apart!'' Ruud: ,,Wat ook hielp, was dat zo'n beetje het hele dorp aan mijn loket heeft gestaan bij de kabelbaan en daarnaast spreken we natuurlijk de taal. Soms moeten we naar Nederlandse woorden zoeken.'' Betsy: ,,Tegenwoordig verstaan we ook het dialect. Dat lijkt soms verrassend veel op plat Barnevelds.''

Hun oude woonplaats Barneveld heeft nog steeds een bijzondere plek in hun hart. Van echt missen is geen sprake, maar de afstand is op sommige momenten toch een barrière, benadrukt Ruud. ,,In 2015 en 2016 zijn mijn ouders kort na elkaar in Barneveld overleden. Elf uur rijden lijkt niet veel, maar snel even een bezoek aan je ouders brengen is niet mogelijk. Dat was soms moeilijk, maar aan de andere kant zien wij ook veel voordelen van onze verhuizing naar Zwitserland. Het leven gaat een tandje langzamer en als we 's ochtends de gordijnen openen, zien we meteen de geweldige natuur. Genieten!''