Gebundelde onvrede

Deze week  werd weer eens duidelijk dat we tot de rijkste en gelukkigste landen ter wereld horen. Prachtig nieuws natuurlijk, maar ons gemeenschappelijke geluk staat in schril contrast tot de verkiezingsuitslag van anderhalve week geleden. De gebundelde onvrede, samengebald in een massale steunbetuiging aan Forum van Democratie, wist het zelfs te schoppen tot grootste politieke partij. Het weekend daarop grasduinde ik eens op mijn gemak door allerlei verschillende social-mediakanalen.

Ik werd er allerminst vrolijk van. Ambassadeurs van links en rechts lieten geen mogelijkheid onbenut om elkaar weg te zetten als klimaatgekkies (rechts verwijt aan links) of fascisten (links verwijt aan rechts). De haat spatte van het scherm. Enige vorm van nuance was in geen velden of wegen te bekennen, wat de conclusie rechtvaardigt dat de kloof tussen de verschillende stromingen in ons prachtige land alleen maar groter lijkt te worden. Vanavond laten Mpho Tutu, Babah Tarawally en Annette Nobuntu Mul (onder meer) over dit thema hun licht schijnen tijdens het Literair Café Barneveld.

Op basis van de ubuntu-filosofie die zij aanhangen, zullen zij ervoor pleiten dat de vertegenwoordigers van de verschillende stromingen zich in elkaar gaan verdiepen, zodat wederzijds begrip ontstaat en mensen bereid zijn naar elkaar toe te bewegen. Maar hoe krijg je iemand in beweging die zich heeft verschanst in de loopgraaf van zijn eigen gelijk? Dat lijkt me een intrigerende vraag. Ik ben benieuwd naar de antwoorden. Ik hou me ondertussen vast aan het idee dat er op het grote groene weiland tussen de verschillende loopgraven in nog voldoende mensen te vinden zijn die wel willen luisteren naar elkaar.

In de regio Barneveld zijn er in ieder geval voldoende voorbeelden te vinden van eensgezindheid en saamhorigheid. Zo organiseren alle Voorthuizense kerken samen een praise-avond in de plaatselijke Gereformeerde Kerk. De bijbehorende slogan: God verbindt, Voorthuizen zingt. Dat is mooie reclame!

Over saamhorigheid gesproken: heel Zwartebroek (en Terschuur) liep vorig weekend uit voor de musical Jozef. Met deze voorstelling vierde de plaatselijke Gereformeerde Kerk haar 100-jarig jubileum met de bevolking. John Dokter benaderde mij namens de organisatie met de vraag of ik een bijrolletje zou willen vervullen. Ik zei meteen ja. Dat was niet zo slim, aangezien Dokter voor mij een rol in gedachten had als Farizeeër. Ik probeerde nog tegen te werpen dat deze lieden niet voorkomen in het Oude Testament en dus ook niet in het verhaal van Jozef thuishoren, maar daar had Dokter geen boodschap aan. ,,We hadden ook nog iemand nodig voor de rol van Lazarus, maar aangezien jij geheelonthouder bent, ging dat feest niet door. Vandaar ons voorstel om jou tot Farizeeër te promoveren. Die rol is jou op het lijf geschreven.´´

Ik heb me een dag voor de voorstelling ziek gemeld, wat voor mijn teerbeminde de bevestiging was van het feit dat de rol van Farizeeër mij prima had gepast. ,,Want net doen of je ziek bent, dat is behoorlijk schijnheilig.´´

Erik Roest