Klimaatgelovigen in de kerk

15 maart 2019 om 10:45 Lokaal/Column

Al in de elfde eeuw werd de basis gelegd voor het prachtige monument waar we samenkomen. De Walburgiskerk in Zutphen. Wat een historie. Stap voor stap gebouwd, verbouwd, uitgebreid en gerestaureerd. Verschillende branden verwoestten delen van dit Godshuis maar de gemeenschap bleek sterker dan de bliksem en de brand. Met vereende krachten werd de boel hersteld en vernieuwd.

Woensdagavond mocht ik er spreken voor een kerk vol klimaatgelovigen. Als voorzitter van het Gelders Energie Akkoord opende ik er een debatavond met provinciale politici die zich opmaken voor de verkiezingen voor Provinciale Staten en het Waterschap op 20 maart. Ik bedacht mij hoe de muren zouden kunnen spreken over wat er in deze kerk gedurende de eeuwen gezegd zou zijn. Zou er ooit gepredikt zijn over de opwarming van de aarde en het terugdringen van de CO2-uitstoot? Ik bedacht mij hoe de liederen hier weergalmden onder begeleiding van het schitterende Baderorgel. Zou er ooit gezongen zijn over de ommekeer die nodig is om onze aarde als rentmeesters te beheren en te behouden? Ik bedacht mij hoe in de toren de klokken klonken en opriepen tot samenkomst. Zou er ooit iemand het idee hebben gehad om kerktorens als windmolens te laten functioneren en zou daarvoor dan voldoende maatschappelijk draagvlak zijn geweest?

DUURZAAM GELDERLAND? Maar ja, ik kon me nog veel meer bedenken. Daarvoor was geen tijd. Het debat onder leiding van Clairy Polak ving aan. Hoe duurzaam is Gelderland? Hebben intensieve agrarische bedrijven nog een toekomst als de emissie van broeikasgassen zo veel omlaag moet? Hoeveel geld is er nodig en worden de Nuon-gelden ingezet? Zal de provincie gemeentes dwingen windmolens te plaatsen? Vragen die ons allen raken en de politieke agenda's in de komende jaren gaan bepalen. Ook bij de komende verkiezingen aanstaande woensdag voor de provinciale staten en de waterschappen.

Volgende week woensdag is het dus weer een dag van de democratie. Ik hoop dat u gaat stemmen. Ik hoor nog wel eens "mijn stem doet er toch niet toe". Misschien gek dat ik het zeg, maar dat klopt. Tenminste... als u niet gaat stemmen. Dan doet uw stem er echt niet toe. Ik heb voorheen als gedeputeerde acht jaar mogen meelopen in de provinciale politiek en ervaren dat het bij deze verkiezingen écht wel ergens over gaat. Ik noem dat kort samengevat weleens de vijf W's van wonen, wegen, werken, water en waarden. Waar mag er gewoond worden en welke grote gebieden worden beschermd als natuur, benut als agrarisch gebied of gereserveerd voor recreatief gebruik. Hoe en waar lopen onze belangrijke provinciale wegen, de fiets- en wandelpaden, welke voorzieningen in openbaar vervoer staat men voor?

Bij werken moet u vooral denken aan de provincie die beslist of en waar welke bedrijfsterreinen en kantorenlocaties zullen worden toegestaan, het stimuleren van kennisontwikkeling en innovatie en de zorg voor een goede arbeidsmarkt. Het waterschap waarvoor we ook gaan stemmen op 20 maart zorgt er voor dat er schoon water is, we geen natte voeten krijgen en ons land niet verdroogd. Voorwaar geen geringe opgave met alle extreme situaties die zich steeds vaker aandienen. En natuurlijk gaat het bij verkiezingen ook altijd over de waarden waarvoor de verschillende partijen staan. De ene partij benadrukt de individuele vrijheid en verantwoordelijkheid, een ander stelt de maatschappelijke verbanden en hun samenhang meer centraal en een derde verwacht meer heil van de overheid om de collectieve doelen te realiseren. Ook dat zijn belangrijke motieven om voor de ene of andere partij te kiezen.

RIJKDOM VAN DE AARDE Door al die thema's heen loopt de duurzaamheidsvraag: hoe benutten wij op verantwoorde wijze de rijkdom van onze aarde zodat wij die beter doorgeven aan onze kinderen. Daarover ging het in de Walburgiskerk. Een plek waar je mag geloven; geloven in de noodzaak van verandering. En net zo als die kerk stap voor stap gebouwd werd zullen we ook nu steen voor steen moeten stapelen om onze provincie duurzamer te maken. U en ik in onze eigen omgeving door minder energie te gebruiken en onze levensstijl daarop aan te passen. Samen in wijken en kernen met energie-coöperaties om duurzame energie op te wekken en warmtenetten te ontwikkelen. Bedrijven circulair te maken. De emissies van broeikasgassen in de agrarische sector omlaag te krijgen. Schoner vervoer te gaan inzetten.

NIET AFWACHTEN Ruim 200 partners telt het Gelders Energie Akkoord: gemeenten, provincie, waterschappen, woningcorporaties, agrarische sector, bedrijfsleven, natuurbeschermings- en milieuorganisaties, kennisinstellingen enz. Een brede maatschappelijke beweging die schouder aan schouder wil samenwerken om de klimaatdoelstellingen dichterbij te brengen. Zij deden het aanbod aan de provinciale politici die transitie te willen ondersteunen in Gelderland. Een maatschappelijk aanbod voor een urgent vraagstuk dat ons de komende jaren op alle fronten zal bezighouden. Kan het nog mooier? Niet afwachten en kijken wat de politiek ons biedt, maar je afvragen wat jij zelf en in samenwerking met anderen kunt bijdragen aan een duurzamer wereld.

Asje van Dijk

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie
advertentie