Gele hesjes

26 januari 2019 om 11:08 Lokaal/Column

Het heeft even geduurd, maar de gele hesjes, momenteel razend populair in Frankrijk, hebben nu eindelijk ook de gemeente Barneveld bereikt. Ze werden vorige week voor het eerst gesignaleerd in het gemeentehuis, waar ze werden gedragen door boze Voorhuizenaren. Ik zou bijna willen zeggen: hoe kan het ook anders. Tegelijkertijd moet ik wel eerlijk toegeven dat deze gele hesjes zich een stuk minder agressief gedroegen dan hun Franse soortgenoten.

De Voorthuizenaren onderstreepten met hun verkleedpartij hun zorgen over de mogelijke plaatsing van windmolens bij recreatiegebied Zeumeren. Ik zeg het niet graag, maar ik snap die Voorthuizenaren wel. Het idee dat je bij een recreatieplas reusachtige windmolens zou plaatsen, grenst aan regelrechte waanzin.

Neem een voorbeeld aan de gemeente Ede, die de windmolens langs de snelweg (A30) ter hoogte van een bedrijventerrein heeft neergezet. Met andere woorden: geef die palen een plek langs de A1, ter hoogte van bedrijventerrein Harselaar.

In Frankrijk gaan de gele hesjes inmiddels de politiek in. Ik weet niet of er in Voorthuizen al plannen zijn, maar de windmolens zouden een mooie aanleiding kunnen zijn voor de oprichting van de PVV: de Partij Voor Voorthuizen.

Ik ben benieuwd of we ook gele hesjes mogen begroeten tijdens ons Aboneediner, dat inmiddels helemaal uitverkocht is. Het Italiaanse restaurant aan het Dijkje zit begin februari stampvol met zo´n tachtig lezers. Ook vanuit Voorthuizen komen enkele dappere zielen helemaal naar Barneveld om met ons te kunnen dineren. Dat is bewonderenswaardig, want de Harselaartunnel is op 4 februari nog steeds niet open. Een paar vlokjes sneeuw en een paar nachten vorst gooiden de planning helemaal in de war. We zijn met z´n allen blijkbaar niet meer ingesteld op de winter. Niet alleen de Harselaartunnel wordt later opgeleverd, ook het onderzoek naar het mogelijk vervulde Vink-zand werd meteen stilgelegd. En passant wisten we met elkaar een nieuw filerecord te bereiken van ruim 2000 kilometer. En er lag eindelijk ijs. Ik wilde er dolgraag op, maar kreeg een uitgaansverbod opgelegd door mijn teerbeminde. Ze was bang dat ik een scheve schaats zou rijden.

Ach, het weer. Altijd een dankbaar gespreksonderwerp. Daar kunnen we het best met elkaar over hebben op 4 februari, al mag het natuurlijk ook gaan over actuele zaken zoals ´botsbeton´, ´betuttelbier, ´klemrijdtunnels´ en het al dan niet hijsen van de regenboogvlag. Al hoop ik tijdens het Abonneediner ook te kunnen vertellen over mijn reis naar een Spaans pelgrimsoord. Ik ga deze zomer namelijk met een gesponsorde e-bike naar Santiago de Compo-Stella.

Ook ben ik benieuwd wat u vindt van mijn plannen voor een zogenoemde zwijgkapper. Om te voorkomen dat we elke keer ongemakkelijke gesprekjes moeten voeren als we een permanent laten zetten, stel ik hierbij voor om een deel van de kapsalon in te ruimen voor mensen die in stilte van hun knipbeurt willen genieten. De naam van deze aparte ruimte: de stiltecoupe.

Erik Roest

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie
advertentie